در دوران غيبت که بشر از نعمت انسان کامل بطور مستقيم خود را محروم نموده خداوند راه را بکلي به روي مردم قطع نفرموده است.

در عصر غيبت صغري مردم مسائل خود را از طريق نايبان خاص برطرف مي کردند ليکن با قطع شدن اين ارتباط مؤمنان رها نشده و از سوي آن حضرت نامه اي در اين زمينه رسيده است که فرمودند:

در زمان غيبت کبري به راويان احاديث (که احاطه کامل بر مکتب اهل بيت دارند) يعني مجتهدان و فقيهان مراجعه کنيد هماناني که ـ طبق بيان امام عسگري (ع) ـ خود نگه دار بوده و حافظ دين خود بوده با خواهشهاي نفس مخالفت کرده در همه امور مطيع اوامر الهي باشند (نه همه فقيهان).

پس راه روشن است و حضرت به مردم امر فرمودند که بايد به فقيهاني که چنين ويژگيهايي را بطور عام (بدون معين کردن شخص) دارا هستند، مراجعه کنند.