بعد از رحلت حضرت امام حسن عسگري (عليه السلام) عوامل مختلفي براي پيدايش فرقه هاي جديد شيعي بوجود آمد که به سه دسته عمده قابل تقسيم است:

1 ـ جعفر فرزند امام هادي (عليه السلام).

2 ـ بعضي از خواص منحرف شيعه.

3 ـ توده شيعيان سست ايمان.

توضيح:

1) جعفر که بدبختانه از راه و رسم پدران گرانقدرش انحراف جست و راه هواپرستي و گناه را پيش گرفت، کارش به جايي رسيدک ه امام حسن عسگري (عليه السلام) او را بردار، يار و محرم اسرار خويش نمي انگاشت و با انکه فرزند گرانمايه اش حضرت مهدي «ارواحنا فداه» را به شيعيان مورد اعتماد، نشان مي داد و خبر ولادت او را به دوستاران خاص گزارش مي نمود، جعفر را از اين امر خطير و رخداد پرشکوه آگاه نساخت و او به دليل آرزوها، اهداف و نقشه هاي جاه طلبانه اي که در سر مي پروراند خود را وارث و جانشين امام معرفي مي کرد.

2) شيعيان و افرداي که همانند جعفر دست به چنين ادعاهاي دروغيني زدند، اينان با اينکه از ياران حضرت هادي (عليه السلام) و حضرت عسگري (عليه السلام)بودند و سابقه درخشاني در خدمت به اهل بيت (عليه السلام) داشتند فرجام شقاوت باري براي خويش برگزيدند و از مسير حق انحراف جستند.