در روايات فراواني از شيعه و سني آمده که امام مهدي (عج) ظهور مي کنند و زمين را از عدل و قسط لبريز مي سازند بعد از آن که زمين از ظلم و جور پر شده است.

علامت بودن اين نشانه حتمي است ولي وقوعش حتمي نيست. يعني اگر زمين از ظلم و جور پر شود آن هنگام بي ترديد زمان ظهور است وليکن اين طور نيست که حتماً اين شرايط مي بايست تحقق يابد چرا که ممکن است در يک زماني همه انسانها با هم يکدل شده و از خداوند آن حضرت را طلب نمايند که طبق روايات در اين صورت غيبت پايان مي يابد.