معمولا کسي که داراي فرزند مي شود، خويشان، دوستان و همسايگان از آن آگاه مي شوند، بويژه اگر شخصي داراي موقعيت اجتماعي باشد، اين مسأله از کسي پوشيده نمي ماند. چگونه مي توان تصور کرد که براي امام حسن (ع) نوزادي به دنيا بيايد و مخالفان، با آن همه دقت و حساسيت و گماردن جاسوسهاي فراوان در منزل امام و وابستگان آن حضرت، از تولد نوزاد آگاه نگردند.

آيا اين مسأله عادي و طبيعي بود، يا اعجاز و خرق عادت؟

پاسخ: امام حسن (ع)، از پيش گوييها آگاه بود و اهميت و عظمت آن مولود را نيز به درستي مي دانست و از حساسيت دشمنان درباره تولد اين نوزاد، غافل نبود و اوضاع سياسي و شرايط اجتماعي را کاملا مي شناخت، از اين روي، به گونه اي، مقدمات و پيش زمينه هاي ولادت فرزندش را فراهم ساخت که نه تنها دشمنان، بلکه بسياري از دوستان هم از اين امر آگاه نشدند. بنابراين، مي توان گفت: تدبير و کياست و حزم و دورانديشي امام حسن (ع) ايجاب مي کرد تا آن حضرت به گونه اي اين مأموريت را به انجام رساند که دشمنان در صدفهاي شوم خود، ناکام بمانند و چنين هم شد.

به همين جهت، شيخ طوسي، ولادت پنهاني امام زمان (ع) را امري عادي و معمولي دانسته و مي نويسد:

«اين نخستين و آخرين حادثه نبوده است و در طول تاريخ بشري، نمونه هاي فراوان داشته است.» [1] .

اشاره دارد، به: ولادت پنهاني ابراهيم (ع)، به دور از چشم نمروديان [2] و ولادت پنهاني موسي (ع) به دور از چشم فرعونيان. [3] .