مقدمه
ولادت و زندگي مهدي موعود (عج)، از رخدادهاي مهم است و ريشه در باور ديني مسلمانان دارد. اعتقاد به تولد، حيات طولاني، ظهور و امامت آن حضرت، مسأله اي است اساسي که نقش سرنوشت ساز و جهت بخشي را به زندگي و رفتار دين باوران، بويژه شيعيان داده است.
احاديث فراواني از پيامبر (ص) و امامان معصوم (ع) از طريق سني و شيعه رسيده که بيانگر ويژگيهاي شخصي امام زمان (عج) است: از خاندان رسالت، از فرزندان فاطمه (ع)، نهمين فرزند امام حسين (ع)، دوازدهمين پيشواي شيعيان و... [1] .
گزارشگران تاريخ نيز، چه آنان که پيش از ولادت وي مي زيسته اند و چه آنان که در زمان ولادت و پس از آن بوده اند، از اين ولادت پربرکت خبر داده اند و برخي از آنان که توفيق ديدار و مشاهده مهدي (عج) را داشته اند از شماي و اوصاف آن امام سخن گفته اند. [2] .
با وجود اين شواهد و قراين، که در درستي آنها ترديدي نيست، هنوز درباره زندگي و شخص آن حضرت، مسايل و مطالبي مطرح است که بحث و بررسي بيشتر و دقيق تري را مي طلبد.
در اين نوشتار، بر آنيم که ضمن اشاره گذرا به سير طبيعي زندگي امام عصر (عج)، از آغاز تولد تا عصر ظهور، به اندازه توان و مجال، به برخي از پرسشها پاسخ بدهيم.
پاورقي
[1] «کتاب الغيبة»، شيخ طوسي تحقيق شيخ عباداللّه تهراني و شيخ علي احمد ناصح،: 136 - 141، مؤ سسه معارف اسلاميه.
[2] «اثبات الوصية»، مسعودي: 276، دارالاضواء، بيروت.
«مروج الذهب و معادن الجوهر»، مسعودي، ج 4: 199، دارالمعرفة، بيروت.
«کمال الدين» شيخ صدوق: 434.