آقاي حاج احمد موسي الرضا فرمودند: شخصي به نام آقا مجتبي پاي ايشان سياه شده بود، به دکتر پروفسور عدل مراجعه مي کند، بعد از عکسبرداري و آزمايش دکتر دستور مي دهد که بايد عمل شود و پاي ايشان قطع گردد، پدر آقا مجتبي از دکتر تقاضا مي کند که يک روز مهلت بدهيد تا من کارهايم را انجام دهم، از بيمارستان به طرف مسجد مقدس جمکران حرکت مي کند، وارد شهر قم و مسجد مقدس جمکران مي شود، نماز تحيت مسجد و نماز صاحب الزمان را مي خواند، دست به دعا بر مي دارد و براي شفاي فرزندشان دعا مي کند و از امام زمان (ع) مي خواهد که به حق فاطمه زهرا (س) عنايتي فرمايد تا پاي جوانش قطع نشود، بعد از دعا و راز و نياز به درگاه خداوند احديت از مسجد مقدس جمکران به طرف تهران حرکت مي کند، وقتي وارد بيمارستان مي شود فرزندش مي گويد: بابا کجا بودي از ديروز. مي گويد: پسرم رفته بودم مسجد مقدس جمکران (صاحب الزمان) براي شفاي شما دعا کنم، تا اينکه دکتر بالاي سر مريض مي آيد، دستور مي دهد مجتبي را به اطاق عمل ببرند، پدر مجتبي مي گويد: آقاي دکتر خواهش



[ صفحه 144]



مي کنم يک عکس ديگر از پاي ايشان برداريد، بعدا عمل کنيد. دکتر قبول مي کند، وقتي عکس را مي آورند دکتر نگاه مي کند با تعجب مي گويد: چه کردي که استخوان سياه را سفيد نمودي، در حالي که پدر مجتبي گريه مي کرد گفت: بخدا قسم هر چه هست از ناحيه صاحب الزمان و مسجد مقدس جمکران است.