يکي از برادران قريه جمکران مي گويد: سالها پيش که به جمکران مشرف مي شدم از حاجي خليل قهوه چي که آن زمان خادم مسجد جمکران بودند شنيده بودم که فردي به نام حسين آقا مهندس برنامه و بودجه با هدايت آقاي حاجي خلج قزويني به جمکران مشرف شده و شفا گرفته است.



[ صفحه 131]



سالها درصدد بودم که از نزديک حاجي خلج قزويني را ديده و جريان شفاي آن مهندس که ضايعه نخاع کمر داشته و شفا گرفته را بپرسم. تا اينکه به عنوان معلم به قريه جمکران آمدم و ظهرها براي نماز خواندن به مسجد مي رفتم، يکي از روزها شنيدم که حاجي خلج به مسجد تشريف آورده اند، خدمت رسيدم و از ايشان خواستم که جريان را تعريف کنند.

ايشان گفتند: روزي از قهوه خانه حاجي خليل در جمکران بشسته بودم، قبلا شنيده بودم که شخصي به نام حسين آقا از ناحيه نخاع دچار ضايعه شده و براي معالجه حتي به خارج هم مراجعه نموده ولي همه ايشان را جواب کرده بودند و بهبودي حاصل نشده بود، آن روز او را ديدم و از او خواستم که چند روزي با هم باشيم و به جمکران مشرف شويم.

حسين آقا گفت: فايده اي ندارد، من به بهترين دکترها مراجعه کرده ام، جواب نشنيده ام.

اما من اصرار زياد کردم، پذيرفت.

مدت چهل روز با هم بوديم و به مسجد مقدس جمکران مشرف مي شديم، روز چهلم من به حسين آقا گفتم: مواظب باش، امروز روز چهلم است، با حسين آقا به صحرا رفتيم، مدتي قدم زديم و به مسجد برگشتيم. داخل مسجد من به حسين آقا گفتم: خسته ام، مي روم اطاق بغل مسجد بخوابم. حسين آقا هم گفت: من ميروم نماز بخوانم.

مدتي در اتاق خوابيدم، ناگهان سر و صداي زيادي در مسجد پيچيد، و من از خواب بيدار شدم، بيرون آمدم، ديدم حسين آقا که قبلا کمرش ناراحت بود سنگ بزرگي از لب چاه برداشت و پرتاب کرد و هيچ دردي از ناحيه کمر احساس نکرد. به او گفتم: چه شده؟ گفت: در مسجد مشغول نماز امام زمان (ع) بودم، وقتي که تمام شد، نشستم، آقاي سيدي را پهلوي



[ صفحه 132]



خود احساس کردم، ايشان فرمود: حسين آقا اينجا چکار داري؟ گفتم: کمرم درد مي کند. ايشان دست خود را به پشت من کشيد و فرمود: دردي در پشت تو نيست.

سپس فرمود: نماز امام زمان (ع) را خواندي، صلوات هم فرستادي؟

گفتم: خير.

گفت: بفرست. من پيشاني به مهر گذاشتم و شروع به صلوات فرستادن کردم، ناگهان به فکرم رسيد که ايشان مرا از کجا مي شناخت و ناراحتيم را مي دانست، بلند شدم، ديدم هيچ ناراحتي ندارم.