درباره ولادت امام (عليه السلام) معجزات و خوارق عاداتي نقل مي نمايند که اعتبار اين معجزات در چه حدّ و چگونه قابل اثبات است؟ و چرا بعضي تاريخ نويسان آن ها را نقل نکرده اند؟

1 ـ اصل ولادت حضرت مهدي (عليه السلام) امام دوازدهم ـ فرزند امام حسن عسکري (عليه السلام) ـ را تاريخ نگاران مثل ساير وقايع تاريخي ثبت و ضبط کرده اند.

2 ـ درباره برخي معجزات که در ولادت آن حضرت يا سائر رجال از انبيا و اوصيا واقع شده است اگر منابع تاريخي متداول چيزي به دست نمي دهد. اين نقص منابع مذکور محسوب مي شود چرا که همين تاريخ نويسان در بسياري از موارد به بعضي جوانب تاريخي اشاره کرده اند که به لحاظ اهميت چندان مهم نبوده اند، اين کم توجّهي تاريخ نگار به بعضي جوانب يک مسأله گاهي ناشي از يک تعصب عقيدتي است، اما اين کار به هر دليلي که باشد به نقل قول هاي ديگران که با استناد به مصادر و مأخذ معتبر، انجام گرفته است ضرر نمي رساند.

تاريخ پيامبران آکنده از معجزه است و ولادت و نشو و نماهاي اغلب انبيا غير عادي بوده است. به عنوان مثال: خلقت آدم، ولادت حضرت ابراهيم (عليه السلام)، تولّد اسحاق و موسي و يحيي و عيسي و سخن گفتنش در گهواره همه از جمله حوادث غير عادي است.

که اين ها همه يک سلسله حوادث تاريخي اند، هر چند فلان مورخ آن ها را نقل نکرده باشد ـ از همين قبيل است تفاصيل ولادت امام عصر (عليه السلام) که از وقايع مسلّم تاريخي است، که ترک نقل آن از سوي تاريخ نگاراني که يا مغرض بوده اند يا قصدشان اختصار و يا امور ديگر بوده است، به اصل مسأله صدمه نمي زند.

آن چه از سوي شيعه به امامان معصوم: نسبت داده مي شود شبيه مطالبي است که در مورد حضرت ابراهيم و اسحاق و اسماعيل و موسي و عيسي و يحيي و... گفته شده است که البته همه داراي سند معتبري هم هستند.

وقايع مربوط به ولادت امام دوازدهم از بيشتر وقايعي که در تاريخ به چشم مي خورد از نظر سند و مأخذ معتبرتر است.