اختلاف در تاريخ ولادت حضرت مهدي صاحب الزمان (عليه السلام) که به گفته بعضي مطابق با عدد حروف نور است ـ 256 ـ ولي بر حسب بعضي روايات در سال 255 هجري واقع شده است اين چگونه قابل توجيه است؟ غيبت آن حضرت در چه سالي واقع شده است؟

اختلاف در اين گونه امور به اصل موضوع ضرر نمي زند و شبهه اي پيش نمي آورد.

در تاريخ ولادت بيشتر رجال و شخصيت هاي تاريخي اين گونه اختلافات وجود دارد بلکه در خيلي از موارد تاريخ ولادت و وفات آن ها نامعلوم است.

اختلاف در تاريخ ولادت حضرت صاحب الامر (عليه السلام) از اختلافي که در تاريخ ولادت بعضي از ائمه و شخص پيغمبر (صلي الله عليه وآله وسلم) وجود دارد کم تر است.

قول معتبر سال 255 هـ، ق است که فضل بن شاذان نيشابوري ـ که از محدّثين بزرگ و هم زمان حضرت امام حسن عسکري (عليه السلام) مي باشد ـ روايت کرده است و واسطه او شخصيّتي مثل جناب «محمد بن علي بن حمزة بن حسين بن عبيدالله بن عباس بن علي بن ابي طالب» (عليهما السلام) است. [1] .

و امّا غيبت حضرت صاحب الامر (عليه السلام):

از همان موقع ولادت به طور متعارف همگان اذن تشرّف به زيارت ايشان را نداشتند و پدر بزرگوارشان فقط اصحاب و شيعيان خاص را از سعادت زيارت آن يگانه فرزند عزيز و «کلمة الله باقيه» بهره مند مي فرمودند، شروع غيبت صغري که آغاز دوره امامت آن حضرت هم بوده است در همان روز شهادت حضرت امام حسن عسکري (عليه السلام) يعني سال دويست و شصت هجري واقع شده است.

مطلبي که در اين جا لازم به تذکر است اين که: طرح مسأله غيبت امام در زمان وقوع آن براي شيعيان و معتقدان به امامت مسأله غير منتظره اي نبوده است، چون پيش از آن در روايات زيادي به آن اشاره شده بود و مردم مي دانستند که حضرت صاحب الامر (عليه السلام) داراي دو غيبت است ـ غيبت کوتاه به نام صغري و قصري و غيبت طولاني به نام غيبت کبري و طولي ـ.

خبر مفصل آن در کتاب ها و اصول شيعه که قبل از ولادت حضرت صاحب الزمان (عليه السلام) تأليف شده بودند به طور کامل ذکر شده بود.