الف - نبردهاي تاريخ داراي شکلها و ماهيتهاي مختلف، و معلول علل متفاوتي بوده است، ولي نبردهاي پيشبرنده که تاريخ و انسانيت را به جلو برده و تکامل بخشيده است نبرد ميان انسان متعالي مسلکي وارسته از خودخواهي و منفعت پرستي و وابسته به عقيده و ايمان و ايدئولوژي با انسان بي مسلک خود خواه منحط حيوان صفت و فاقد حيات عقلاني و آرماني بوده است

نبردهاي پيشبرنده و تکامل بخش ماهيت طبقاتي نداشته و به صورت صفت آرائي ميان نو و کهنه به مفهومي که در نظريه ابزاري بيان شد نبوده است



[ صفحه 43]



در طول تاريخ گذشته و آينده نبردهاي انسان تدريجا بيشتر جنبه ايدئولوژيک پيدا کرده و مي کند و انسان تدريجا از لحاظ ارزشهاي انساني به مراحل کمال خود يعني به مرحله انسان ايده آل و جامعه ايده آل نزديکتر مي شود تا آن جا که در نهايت امر، حکومت و عدالت، يعني حکومت کامل ارزشهاي انساني که در تعبيرات اسلامي از آن به حکومت مهدي تعبير شده است مستقر خواهد شد و از حکومت نيروهاي باطل و حيوان مابانه و خودخواهانه و خود گرايانه اثري نخواهد بود