ياران امام، عاشقان مولاي خودند و پاکبازان راه او. از وي چونان فرزنداني خلف، فرمان مي برند و بهتر از بنده اي گوش به فرمان، از حضرت، پيروي مي کنند. در انجام دستورهاي وي، بر يکديگر، پيشي مي گيرند.

به فرموده پيامبر (ص):

«کدادون مجدون في طاعته». [1] .

تلاش گر و کوشا در پيروي از اويند.

پيروي از امام، نه برخاسته از زور، که ناخالصان را به زور در ضيافت اهل وفا در نياورند و در خلوت جوانمردان، ناپاکان حضور نيابند. بلکه عشق و علاقه قلبي به مهدي، آنان را به فرمانبري وا مي دارد. بسان پروانه، به دور شمع وجودش، در گردشند. جاذبه سازنده و پر قدرتش، آنان را مجذوب کرده است. لبخند او را، جلوه رضاي خدا و عتابش را تازيانه خشم خدا مي شمرند. او، را بيش از هر کس، دوست مي دارند و پيروي از او را،بدون قيد و شرط، بر خود لازم مي شمارند. يادگار پيامبر را در ميان دارند و از هر چه پيرامون او وجود دارد، نشان يار جسته و به آن تبرک مي جويند.

«کان علي خيولهم العقبان، يتمسحون بسرج الامام يطلبون بذلک البرکه و يحفون به و يقونه بانفسهم في الحروب و يکفونه ما يريد منهم. [2] .

سواراني با نشان و پرچم، براي تبرک دست بر زين مرکب امام مي سايند و درگرد امام در چرخشند. با جان و دل، او را در جنگها ياري کرده و آنچه طلب مي کند. کفايت مي کنند.

دوستان خدايند و خدا دوست. به جاي ناشکيبايي بزدلان و راحت طلبان، ياريش مي کنند و در برابر نافرماني نمک ناشناسان، پاکبازان تسليم اويند. [3] .

امام حسن عسکري (ع) در سخناني که در آخرين روزهاي عمر، به فرزند خود فرموده، از ياران مخلص مهدي ياد کرده و فرزند را با ياد آن مردان با وفا دلداري داده است:

«...روزي را مي بينم که پرچمهاي زرد و سفيد در کنار کعبه، به اهتزاز در آمده، دستها براي بيعت تو، پي در پي صف کشيده اند. دوستان با صفا، کارها را چنان به نظم و ترتيب در آورده اند که همچون دانه هاي در گرانبها که در رشته اي قرار گيرند، شمع وجودت را احاطه کرده اند و دستهايشان براي بيعت تو، در کنار حجر الاسود. به هم مي خورد. قومي به آستانه ات گرد آيند که خداوند آنان را از سرشتي پاک و ريشه اي پاکيزه و گرانبها آفريده است. دلهايشان از آلودگي نفاق و پليدي شقاق پاکيزه است. به فرمانهاي ديني فروتند و دلهايشان از کينه و دشمني پيراسته، رخسارشان براي پذيرش حق آماده است و سيمايشان با نور فضل و کمال آراسته. آيين حق را مي پرستند و از اهل حق پيروي مي کنند. [4] .