از آنجا که حضور امام مهدي ـ ارواحنا فداه ـ با ديگر امامان معصوم ـ عليه السلام ـ بنا بر تقدير الاهي هماهنگ نيست چه آنکه وي براي حرکتي بزرگ و اصلاحي جهان شمول و عمراني همه جانبه تدارک شده است و از اين روست که ديگر امامان ـ عليهم السلام ـ هر يک بيعتي از ظالم دوران خود بر گردن داشته، ليکن او به منظور جنبش جهاني خود از اين قاعده استثناء است، تا بتواند هرگاه که زمينه فراهم آمده و وظيفه خود را به انجام رساند. از اين روست که تا فراهم آمدن زمينه ها پنهان گرديد چرا که هر انقلاب و هر فعاليت اجتماعي به يک سلسله شرايط و موقعيت هاي عيني و خارجي بستگي دارد که بدون فراهم شدن آن شرايط، نمي تواند به هدف خود نايل آيد.

اگر چه قسمتي از شرايط و موقعيت هاي انقلاب امام مهدي ـ ارواحنا فداه ـ آسماني و خدائي است و جنبه آسماني دارد اما اجراي کلي مأموريت او به گرد آمدن شرايط عيني و خارجي وابسته است.

همان گونه که آسمان چشم براه ماند تا پنج قرن از جاهليت بگذرد و آنگاه نداي آخرين رسالت آسماني را از سوي پيامبر ما بشنود اين انتظار يعني اجراي برنامه ي الاهي نيز مستلزم تحقق موقعيت هاي عيني و خارجي است موقعيت هايي که براي انجام يک دگرگوني بزرگ لازم است يا عواملي است مانند محيط مساعد و فضاي عمومي مناسب و يا برخي ويژگيهاي جزئي که جنبش دگرگوني بخش از لابلاي پيچ و خم هاي جزئي در جستجوي آن است

سنت تغييرناپذير خداوند بر اين است که اجراي انقلاب الاهي حضرت مهدي ـ ارواحنا فداه ـ نيز به موقعيت هاي خارجي و پذيرنده اي که محيط مساعد و فضاي عمومي را براي درک و پذيرش انقلاب آماده مي سازد، وابسته باشد و به همين دليل هم بود که اسلام پس از گذشت چندين سده از پايان يافتن کار انبياي پيشين و ايجاد خلأ تلخ چندين صد ساله ظاهر شد. خداوند با همه توانايي اش در هموار ساختن همه مشکلات راه رسالت پيامبر و ايجاد محيط مساعد براي ابلاغ اين رسالت نخواست چنين شيوه اي را بکار گيرد، بلکه با ابتلاء و آزمايش که تکامل بخش انسانند، کار کلي انقلاب الاهي را به گونه اي طبيعي و بر بنيادها و عوامل اجتماعي صورت داد.