کورش فرمانرواي ايران سرزمين بابل را اشغال کرد و در سال 539 ق.م حکومت آن جا را منقرض ساخت و با حمله به سرزمين شام و فلسطين آنجا را فتح نمود و به اسراي بخت النصر و يهودياني که در بابل بسر مي بردند اجازه بازگشت به قدس را داد و گنجهاي معبد سليمان را به ايشان برگردانيد و اجازه داد که معبد را بازسازي نموده و «زربابل» را بعنوان فرمانروا برآنان برگزيد. [1] .



[ صفحه 90]



فرمانرواي يهودي دست نشانده کورش ساختن معبد را آغاز نمود، اما مردم مجاور از اين عمل به هراس افتاده و به کمبوجيه جانشين کورش شکايت بردند. وي دستور جلوگيري از ساختن معبد را صادر کرد، آنگاه داراي اول، به آنان اجازه ساختن داد و آنها ساختمان معبد را به سال 515 ق.م به اتمام رساندند. [2] .

استيلاي ايرانيها بر يهوديان از سال 539 ق.م تا 331 ادامه يافت و در اين مدت کورش و کمبوجيه و داريوش اول (دارا) و خشايارشا و اردشير معاصر عزيز پيامبر عليه السلام فرمانروائي کرده و پس از آنان تعدادي از سلاطين ايراني از جمله داريوش دوم و اردشير دوم و سوم فرمانروائي نمودند، داريوش سوم آخرين فرمانرواي ايراني بود که بدست اسکندر مقدوني از پاي در آمد. در تورات فعلي پيرامون بيشتر اين فرمانروايان سخن به ميان آمده است.