او در کتاب «الفتوحات المکيه» خود آورده است: «آگاه باش، خداوند ما را ياري گرداند، که پروردگار را خليفه اي است ظهور مي کند در حاليکه زمين مملو از ظلم و بيداد شده باشد و او آن را از عدل و داد سرشار خواهد ساخت و اگر از عمر جهان تنها يک روز مانده باشد خداي سبحان آنروز را به حدي طولاني نمايد تا خليفه خدا از خاندان رسول الله (ص) و از فرزندان فاطمه و همنام با پيامبر خدا(ص) (بر جهان) حکمراني کند.

«... او در کار زار بزرگ که مهماني خداست، در مرج عکا حاضر مي شود، ستم و ستم پيشگان را نابود مي کند و دين را بر پا داشته و جان تازه در کالبد اسلام مي دهد، اسلام بعد از خواري، به سبب او عزيز و ارجمند مي گردد و پس از انزوا دوباره زنده مي شود، ماليات و جزيه را وضع مي کند (دشمنان را) با شمشير، دعوت به خدا مي نمايد هر کس نپذيرد کشته



[ صفحه 411]



مي شود و هر که با او درافتد خوار و بيچاره مي گردد، در احکام و مسائل دين بگونه اي عمل مي کند که اگر پيامبر خدا(ص) بود همان گونه عمل مي کرد، مذاهب باطل را از روي زمين بر مي اندازد و جز دين پاک و ناب اسلام، آئيني باقي نمي ماند.

دشمنان او مقلد فقيهان داراي اجتهاد هستند و چون حکم او را برخلاف احکام پيشوايان خود مي بينند به ناچار از ترس شمشير و هيبت او و يا از شوق مزايايي که در اختيار دارد، تحت فرمانروايي وي در مي آيند.

عامه مسلمانان بيش از خواص، به وجود او شاد مي گردند و عارفان اهل حقيقت که به سبب معرفت الهي به کشف و شهود حقائق نائل شده اند با وي بيعت مي کنند.

او را مرداني الهي است که دولت وي را بر پا داشته و او را ياري مي کنند، آنان وزيران و معاونان او محسوب مي شوند که بار مسئوليت سنگين مملکت را بدوش کشيده و او را در مأموريت الهي اش کمک مي کنند.

«... شهداي او بهترين شهيدان و امانت داران او برترين امانت داران اند و همانا خداوند گروهي را که در پرده غيب خود پنهان ساخته به معاونت او برگزيند و آنها را از طريق کشف و شهود بر حقايق آگاه سازد و آنچه تکليف الهي اوست نسبت به بندگان خدا انجام مي دهد و با مشورت آنان امور را فيصله مي دهد و آنان آگاه به مسائل بوده و مي دانند در آنجا چه وجود دارد.

اما خود او دارنده شمشير حق و داراي سياست کشورداري است و آگاهي و علم وي از جانب خداوند به اندازه ايست که شأن و منزلت او نياز بدان دارد، زيرا وي خليفه اي راستين و بحق است، زبان حيوانات را مي داند و عدالتش در جن و انس جريان مي يابد و از اسرار دانش، وزيران او مي باشند که خداي سبحان آنان را به وزارت و معاونت او انتخاب مي کند که مصداق اين گفته خداوند است که: «اين حق ماست که ايمان آورندگان را ياري نماييم» و آنان در رديف صحابه و بزرگان مي باشند، که بر سر پيمان خويش با خدا باقي ماندند، آنان از عجم هستند و در ميان شان عرب نيست ولي جز به زبان عربي سخن نمي گويند، نگاهبان دارند ولي از جنس ‍ خودشان نيست، و هرگز نافرماني خدا را نمي کنند و از وزراي ويژه و با فضيلت ترين امانت داران بشمار مي روند» [1] .



[ صفحه 412]