انگيزه هاي روابط اجتماعي، انگيزه هايي الهي و انساني نيست، و کمک رساني، مادي و معنوي به انسانها هدف نمي باشد. محبتها و دوستيها واقعي نيست. عشق و علاقه وارسته از مسائل مادي در ميان نيست. دوستيها صوري و بر اساس مسائل پوچ و زودگذر است. پيوندها براي دستيابي به عيش و عشرت و فساد و آلودگي است.

يگانگيها زباني و ظاهر است، و بيگانگيها ريشه اي و عميق.

امام علي عليه السلام:

«....و تواخي الناس علي الفجور و تهاجروا علي الدين، و تحابوا علي الکذب....و استعملت المودة باللسان و تشاجر الناس بالقلوب. [1] .»

-.... مردمان با انگيزه گناهکاري برادر مي شوند، و در راه دين از يکديگر جدا مي گردند، دوستيها دروغين است....و محبتها زباني (و صوري) و اختلافها و ناسازگاريها باطني و دروني است.