امام صادق عليه السلام از پيامبر اکرم صلّي اللّه عليه و آله نقل مي کند که آن حضرت فرمودند: بهترين دعا استغفار و طلب آمرزش گناهان است. مرحوم علامه مجلسي در شرح اين روايت مطالب زيادي بيان کرده و از جمله مي نويسد: چون استغفار وسيله بر طرف شدن گناهان است و گناهان بزرگترين پرده و حجاب هاي مستجاب شدن دعاها هستند. [1] .

امام باقرعليه السلام در اين باره مي فرمايند: گاهي بنده از خدا درخواستي مي کند و شرايط هم براي بر آورده شدن حاجت او کاملا مهيّاست ولي خداوند تبارک و تعالي به ملائکه دستور مي دهد که مانع بر آورده شدن در خواست او شوند و آن گاه در تبيين علت اين کار مي فرمايد: «بنده با مرتکب شدن گناه، خود را در معرض سخط من قرار داده است سزاوار است که او را از بر آورده شدن درخواستش محروم سازيم». [2] .

بنابر اين يکي از شرايط پذيرفته شدن درخواست ها توبه و پرهيز از گناهان است. فرد آلوده به گناه مادامي که دست از گناه بر نداشته است نبايد توقع داشته باشد که اگر عريضه اي به يکي از معصومين عليهم السّلام مي نويسد در خواستش بر آورده شود.