تنبيه؛ از جمله شرايط تکميل و سرعت در تأثير دعاي در فرج و توبه ــ چه به صورت دسته جمعي واقع شود يا به صورت انفرادي، و چه دعا و توبه را هر کس از جانب خود انجام دهد يا از جانب همه مؤمنين و مؤمنات، به وجهي که بيان شد ــ اين است که چون ترک بعضي از واجبات و فعل بعضي از گناهان بواسطه شدّت حرمت آنها است، پس علاوه بر توبه؛ کفّاره هم دارد، مانند: افطار روزه ماه مبارک رمضان، يا قتل نفس محترمه.

پس همچنين است نسبت به اين دو معصيت بزرگ که از بزرگترين گناهان است، که يکي واقعه کربلا و ديگري زنداني شدن حضرت موسي بن جعفر (عليهما السلام) باشد و وقوع اين دو مصيبت عظيم سبب تأخير فرج اهلبيت اطهار (عليهم السلام) شد.

پس لازم است که علاوه بر توبه، کفاره هم بدهند، يعني به آنچه سزاوار است نسبت به شأن جليل آن دو امام عاليقدر (عليهما السلام) انجام دهند، و سزاوار کفاره در چنين مقامي آن است که در خصوص نصرت وياري اين دو بزرگوار در آن جهتي که راجع باشد به امر مصيبت آنها ــ که آن گناه سبب وقوع آن مصيبت شد ــ سعي و اهتمام کنند، و نسبت به آنها بيشتر از جميع ائمّه اطهار (عليهم السلام) نصرت و ياري نمايند، ازجهت آنکه اين تأخير فرج موجب ابتلاي همه آنها گرديد.

پس در مقام توبه و دعا از براي تعجيل در فرج هم بالخصوص به همين وسيله نصرت و ياري آن دو بزرگوار که راجع به امر مصيبت ايشان است؛ متوسّل شوند، و توسّل خک با سه امر محقّق مي شود:

اوّل: زيارت قبور منورشان؛ چه از نزديک يا از دور.

دوّم: اقامه عزاي آن دو بزرگوار.

سوّم: لعن بر قاتلان و دشمنان آن دوبزرگوار.

و هرکدام از اينها نصرتي است در عوض آنکه اگر در آن زمان بود پس در مقام نصرت و ياري ايشان سعي مي کرد، و با دشمنانشان جنگ نموده و دفع ضرر از آنها مي کردد.