کيفيّت نهم؛ کمک و اعانت به اهل تقوي و کسانيکه قبلا در ضمن مطالب گذشته نام برده شده است، که هر کدام از انصار آن وجود مبارک (عليه السلام) مي باشند و اين اعانت در حقّ آنها بر دو قسم است.

قسم اوّل: اعانت آنها در اموريکه عنوان نصرت آنها براي امام (عليه السلام) است که آن موارد را در کيفيّات هفتگانه بيان کرديم، و ان شاءالله تعالي در کيفيّات چهارگانه ديگر نيز بيان خواهيم کرد.

و اين امور؛ مثل آنکه آنها را در امر به معروف ونهي ازمنکر کردن؛ ياري کند، يا در اداء خمس و زکاة و سائر حقوق ماليه که از آنها وصول شود و به اهلش برسد ياري کند، يا در امر نماز، مثل آنکه اسبابي که متعلّق به وقوع نماز است براي آنها مهيّا نمايد، از قبيل مکان يا لباس يا آب و امثال آنها به آنکه اين امور را به او بدهند، يا اگر در موردي مقام اصلاح باشد مثل شستن لباس نماز آنها يا جاروب نمودن و تنظيف کردن مکان نماز آنها را اصلاح نمايد، يا روشن نمودن چراغ از براي تلاوت قرآن و دعا و مطالعه احاديث واخبار و امثال اينها.

و همه جزئيات و کلّيات و آنچه دراصل عمل و عبادت ونصرت وياري آنها مدخليّت داشته باشد، و نيز ساختن مدارس و مساجد و ساير موقوفات شرعي مثل وقف کتب علميه و ادعيه، و وقف قرآن همه اينها داخل دراين عنوان است.

قسم دوّم: اعانت و ياري آنها در امور ضروري زندگي آنها است که نفعش بالاخره به اعمال خيريه و عبادت آنها بر مي گردد.

مثل آنکه اگر شدّت و گرفتاري و همّ و غمّي براي آنها واقع شود او رفع نمايد، يا دشمني را از آنها دفع نمايد، يا حقّ آنها را به هر عنوان که ميسّر شود احقاق نمايد، مثلا با دادن مال، يا مجادله با خصم، يا تعليم کلامي که بتواند دشمن را محکوم کرده و حقّش را بگيرد، و مانند اينها.