کيفيّت چهارم؛ امربه معروف و نهي از منکر است، و اين نوع؛ نصرت و ياري کاملي نسبت به وجود مبارک ايشان است، بواسطه آنکه هرگاه امر به معروف و نهي از منکر با شرايط مقررّه آن واقع شود؛ آثار زيادي چه از نظر ظاهري و چه از نظر باطني از آن ظاهر مي شود.

امّا آثار ظاهري اين است که: با امر به معروف و نهي از منکرآن کسي که اهل معصيت و گناه است يا بطور کلّي آن گناه را ترک مي کند و يا کمتر انجام مي دهد، يا موجب کمي جرأت او مي شود؛ خصوصاً براي گناه در آشکارا، و همچنين بوسيله امر به معروف کساني که تارک واجبات و معروفات بوده اند؛ آنها را بجا مي آورند.

و فايده ديگر آنکه: ديگران مندفع مي شوند، يعني ديگر جرأت بر اقدام به گناهان و ترک واجبات را پيدا نمي کنند.

و اين دو جهت موجب ثبات احکام و اقامه فرائض و اعلام دين مي شود، و وسيله نشر و ظهور آنها مابين بندگان مي گردد، زيرا هرگاه بنا شد عدّه اي آنها را انجام داده و بر آنها مواظبت داشته باشند؛ عده ديگر هم قهراً تأسّي و تبعيّت مي کنند، و عدّه اي هم متذکّر مي شوند.

و امّا آثار باطني: آنکه موجب نزول برکات و فيوضات الهي مي شود، و سبب دفع و رفع بليّات و نقمات مي گردد.

و در اين آثار ظاهري و باطني کيفيّاتي از نصرت حاصل مي شود که ذيلا بيان مي کنيم:

امّا نسبت به آثار ظاهري اين است که همه آنچه ذکر شد از اقامه فرائض و استحکام آن و امثال آنها اموري است که راجع به وجود مبارک امام (عليه السلام) است، پس هرکس موفّق در جهتي از آن جهات گردد؛ البته ايشان را نصرت و ياري نموده است.

امّا نسبت به آثار باطني، چونکه برکات و فيوضات الهي به يمن وجود مبارک امام (عليه السلام) مي باشد، پس هرکس وسيله شد در رفع موانع آن و سبب ظهور آنها شد؛ آنحضرت (عليه السلام) را در ظهور آثار وجود مبارک ايشان نصرت و ياري کرده است، و اين ياري در جهت عزّ و شرف ايشان مي باشد، و نيز نصرت ايشان است نسبت به وابستگان و شيعيان که منتفع به آن برکات مي شوند.

و امّا در دفع نقمات و بلياّت؛ پس آنحضرت را در دفع ضرر دنيوي از دوستان ايشان ياري کرده است؛ و نيز در دفع ضرر اُخروي که به جهت ترک معاصي و انجام فرائض از عذاب آخرت نجات مي يابند و مبتلا به آنها نمي شوند.