تنبيه چهارم: در بيان حدود و اوقات زيارت آنحضرت (عليه السلام) است، که انسان نسبت به آن حدود و اوقات و ماه ها و سالها دائماً محافظت داشته باشد، و بيان آنکه آن همه ثوابهاي مهم و آن مراتب بزرگ موقوف و مشروط است بر عمل نمودن به آن در حدّ زماني که معيّن گرديده، و هرگاه با قدرت و اختيار از آن حدّ تعدّي کند موجب نقصان در آن مراتب و فضائل خواهد شد.

و اين مثل آن است که از براي اهل نماز مقامات عالي در بهشت معيّن شده لکن موقوف است به آنکه به حدود وقتي و زماني نماز عمل شود، و بطور دائم در شبانه روز در پنج وقت بجا آورده شود، و در روزه نيز بايد در هر سال يک ماه بجا آورده شود، و همچنين در خمس و زکات و حجّ و سائر فرائض الهي؛ اگر در اوقات مخصوصه انجام نشود، و با قدرت و اختيار؛ نقص در آن وارد کند، او از اهل آن عمل محسوب نمي شود، و از فيوضات و آثار دنيوي و اُخروي آنها محروم مي ماند.

و همچنين است امر زيارت که اکثر آن فضائل جليله و خاصّه موقوف به آن است که بنده به وظيفه حدّ زماني زيارت بر حسب شب و روز و هفته و ماه و سال عمل نمايد، به وجهي که در اخبار نسبت به دور و نزديک، و آنکه امکان دارد و يا عاجز است معيّن شده است.