بازگشت

جان جهان


طبق احاديث فراواني که در موضوع امامت وارد شده، و بر اساس دلائلي است که دانشمندان ارائه کرده اند، در بينش اسلامي، امام، جان جهان است و جهان به وجود او بستگي دارد. امام قلب عالم وجود، هسته مرکزي جهان هستي و «واسطه فيض» بين عالم و آفريدگار عالم است و از اين جهت حضور و غيبت او تفاوتي ندارد. و اگر او - ولو به صورت ناشناس - در جهان نباشد، جهان هستي در هم فرو مي ريزد. چنانکه امام صادق - عليه السلام - فرمود: اگر زمين بدون وجود امام بماند، ساکنان خود را در کام خود فرو مي برد. [1] .

امام چهارم فرمود: در پرتو وجودئ ماست که خداوند آسمان را از فرو پاشي - جز به اذان او - نگه مي دارد. در پرتو وجو ماست که خداوند زمين را از لرزش و سلب آرامش ساکنانش، نگه مي دارد. به واسطه ماست که خداوند باران نازل مي کند و رحمت خود را مي گستراند و برکات و نعمتهاي زمين را بيرون مي آورد. و اگر آن کس از ما که در زمين است نبود، زمين اهل خود را فرو مي برد. [2] .


پاورقي

[1] لو بقيت الأرض بغير امام لساخت (کليني، همان کتاب، ج 1، ص 179 ور. ک به: صدوق، کمال الدين، قم مؤسسة النشر الاسلامي (التابعة) لجماعة المدرسين بقم المشرفة، 1405 ه. ق، ج 1 ص 201 -210.

[2] صدوق، أمالي، قم، مطبعة الحکمة، ص 112، مجلس 35 - صدوق، کمال الدين، ص 207، باب 21، ح 22 - جويني خراساني، فرائد السمطين، ط 1، بيروت، مؤسسة المحمودي للطباعة والنشر، 1400 ه. ق، ص 45 -46.