از همان سالهاي اول پيروزي انقلاب اسلامي همواره اين سؤال مطرح بود که آيا دولت و نظام اسلامي بايد تنها در پي ايجاد رفاه و آسايش براي مردم ايران و سازندگي کشور اسلامي باشد يااينکه، در کنار اين هدف، به هدف بزرگتر انقلاب اسلامي که آزادي همه ملل تحت ستم و تشکيل حکومت جهاني اسلام است، نيز بينديشد؟

تفکري که به تدريج بر افکار مسوولان نظام اسلامي حاکم شد، اين بود که چون ايران به عنوان ام القراي جهان اسلام مطرح است. پس بايد ابتدا به فکر توسعه و سازندگي در داخل کشور بود و ان شاء الله در آينده که از آباداني و سازندگي ايران اسلامي فارغ شديم به فرياد ديگر ملل مظلوم هم مي رسيم و براي حاکميت جهاني اسلام هم برنامه ريزي مي کنيم!

اما در مقابل تفکر «اما القري» امام راحل با ژرف انديشي تمام و با پشتوانه عظيم اعتقاد به انقلاب جهاني حضرت حجت، عليه السلام، مسوولان نظام را از اينکه تنها به ايران بينديشند، برحذر داشته و ميفرمود:

مسوولان ما بايد بدانند که انقلاب ما محدود به ايران نيست، انقلاب مردم ايران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداري حضرت حجت، ارواحناله الفداء، است - که خداوند بر همه مسلمانان و جهانيان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد - مسائل اقتصادي و مادي اگر لحظه اي مسوولين را از وظيفه اي که بر عهده دارند منصرف کند؛ خطري بزرگ و خيانتي سهمگين را به دنبال دارد. بايد دولت جمهوري اسلامي تمامي سعي و توان خود را در اداره هر چه بهتر مردم بنمايد، و اين بدان معنا نيست که آنها را از اهداف عظيم انقلاب که ايجاد حکومت جهاني اسلام است منصرف کند. [1] .

از اين رهنمود به خوبي استفاده مي شود که امام راحل، قدس سره، انقلاب اسلامي را زمينه ساز انقلاب جهاني مهدي موعود، عجل الله تعالي فرجه الشريف، دانسته و از همين رو معتقد بودند که مسوولان نظام جمهوري اسلامي بايد همه تلاش خود را بر ايجاد آمادگي براي ظهور دولت کريمه امام عصر، عليه السلام، قرار داده و متوجه باشند که پرداختن به برنامه هاي توسعه، حتي يک لحظه، آنها را از اين هدف بزرگ که غفلت از آن «خطري بزرگ و خيانتي سهمگين را به دنبال دارد» باز ندارد.

آن چه گذشت چند اصل مهم از اصولي بود که امام راحل، قدس سره، در تمامي دوران مبارزه خويش بر آن ها پافشاري مي کردند و به ويژه در دوران پس از پيروزي انقلاب اسلامي براي عملي شدن آنها تلاش فراواني نمودند.

اما پافشاري امام بر اين اصول، استکبار جهاني را تا به سر حد جنون از انقلاب اسلامي و بنيانگذار آن خشمگين ساخته بود. چرا که استکبار جهاني به خوبي دريافته بود که اگر انقلاب اسلامي بتواند اين اصول را در عمل پياده سازد؛ نتيجه اي جز نابودي آنها در بر نخواهد داشت. اين بود که از همان ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي تلاش خود را برضربه زدن به اين انقلاب متمرکز نموده و با تمام قوا در صدد نابودي کامل و يا لااقل استحاله فرهنگي نظام اسلامي برآمد.

رهبر کبير انقلاب اسلامي دلايل دشمني شرق و غرب با انقلاب اسلامي را اينگونه تشريح مي کنند:

امروزه غرب و شرق بخوبي مي داند که تنها نيرويي که مي تواند آنان را از صحنه خارج کند اسلام است. آنها دراين ده سال انقلاب اسلامي ايران ضربات سختي از اسلام خورده اند و تصميم گرفته اند که به هر وسيله ممکن آن را در ايران که مرکز اسلام ناب محمدي است، نابود کنند؛ اگر بتوانند با نيروي نظامي، اگر نشد با نشر فرهنگ مبتذل خود و بيگانه کردن ملت از اسلام و فرهنگ ملي خويش و... [2] .

اميدواريم که مسوولان نظام جمهوري اسلامي و مردم مسلمان ايران با عنايت بيشتر به رهنمودها و وصاياي امام راحل، قدس سره، بتوانند توطئه هاي رنگارنگ استکبار جهاني بر ضد انقلاب اسلامي را يکي پس از ديگري خنثي کنند، تا اين انقلاب بتواند به هدف نهايي خود که زمينه سازي انقلاب مهدوي است نائل شود.

خداوندا بر ما منت بنه و انقلاب اسلامي ما را مقدمه فروريختن کاخهاي ستم جباران و افول ستاره عمر متجاوزان درسراسرجهان گردان و همه ملتها را از ثمرات و برکات وراثت و امامت مستضعفان و پابرهنگان برخوردار فرما. [3] .