دوازدهمين پيشواي شيعيان، بنابر مشهورترين اقوال، در شب جمعه نيمه شعبان سال 255 ق. در شهر سامرا ديده به جهان گشود. [1] بنا به گفته شيخ مفيد (م 413 ق.) پدرش امام حسن عسکري، عليه السلام، جز او فرزندي نه پنهان و نه آشکار به جا نگذاشت و او را نيز در پنهان و خفا نگهداري فرمود. [2] .

مادر بزرگوار آن حضرت بانويي شايسته به نام «نرجس» [3] بود که به نامهاي ديگري چون «سوسن» [4] ، «صيقل» [5] و «مليکه» [6] نيز ناميده شده است. [7] او دختر «يوشعا» پسرقيصر روم و از نوادگان «شمعون» يکي از حواريون مسيح، عليه السلام بود که به طريقي معجزه آسا از سوي خداوند براي همسري امام يازدهم برگزيده شد. [8] .

خلاصه ماجرا از اين قرار است:

هنگامي که «نرجس» در روم بود خوابهاي شگفت انگيزي ديد، يک بار در خواب پيامبر عزيز اسلام، صلي الله عليه و آله، و عيساي مسيح، عليه السلام، را ديد که او را به عقد ازدواج امام حسن عسکري، عليه السلام، درآوردند، و در خواب ديگري، شگفتيهاي ديگري ديد و به دعوت حضرت فاطمه زهرا، عليهاالسلام، مسلمان شد، اما اسلام خود را از خانواده و اطرافيان خويش پنهان مي داشت. تا آن گاه که ميان مسلمانان و روميان جنگ درگرفت و قيصر خود به همراه لشکر روانه جبهه هاي جنگ شد. «نرجس» در خواب فرمان يافت که به طور ناشناس همراه کنيزان و خدمتکاران به دنبال سپاهي که به مرز مي روند برود، و او چنين کرد و در مرز برخي از جلوداران سپاه مسلمانان آنان را اسير ساختند و بي آن که بدانند او از خانواده قيصر است او را همراه ساير اسيران به بغداد بردند.

اين واقعه در اواخر دوران امامت امام دهم حضرت هادي، عليه السلام، روي داد، [9] و کارگزار امام هادي، عليه السلام، نامه اي را که امام به زبان رومي نوشته بود به فرمان آن گرامي در بغداد به نرجس رساند و او را از برده فروش خريداري کرد و به سامرا نزد امام هادي، عليه السلام، برد، امام آن چه را نرجس در خوابهاي خود ديده بود به او يادآوري کرد، و بشارت داد که او همسر امام يازدهم و مادر فرزندي است که بر سراسر جهان مستولي مي شود و زمين رااز عدل و داد پر سازد. آن گاه امام هادي، عليه السلام، نرجس را به خواهر خود «حکيمه» که از بانوان بزرگوار خاندان امامت بود سپرد تا آداب اسلامي و احکام را به او بياموزد و مدتي بعد نرجس به همسري امام حسن عسکري، عليه السلام، درآمد. [10] .