امامام معصوم، عليهم السلاام، در روايات متعددي به توصيف خصال و ويژگيهاي ياران قائم، عليه السلام، پرداخته و چنان در اين زمينه با دقت و ظرافت سخن گفته اند که مخاطباان به راحتي مي توانند به تصويري روشن ازياران آن حضرت دست يابند.

روايت زير، که از امام صادق، عليه السلام، نقل شده، درستي اين ادعا را به اثبات مي رساند.

کاني انظر الي القائم، عليه السلام، و اصحابه في نجف الکوفة کان علي رؤ سهم الطير، قدفنيت ازوادهم و خلقت ثيابهم، قد اثر السجود بجباههم، ليوث بالنهار، رهبان باليل، کان قلوبهم زبر الحديد، يعطي الرجل منهم قوة اربعين رجلا، لاتقتل احدا منهم الا کافر او منافق و قد و صفهم الله تعالي بالتوسم في کتابه العزيز بقوله: «ان في ذلک لآيات للمتوسمين». [1] [2] .

گويا که قائم، عليه السلام، و ياران او را مي بينم که در نجف (کوفه) اجتماع کرده و پرندگاني برسر آنها پرواز مي کنند. توشه هاي آنها کاستي گرفته، جامه هاي آنها کهنه شده و نشان سجده بر پيشاني آنها نقش بسته است. آنها شيران روز و زاهدان شب اند. دلهايشان مانند پاره هاي آهن (محکم و استوار) است و هر کدام از آنها توان چهل مرد را دارا هستند. هيچ يک از آنها کشته نمي شود مگر به دست کافر يا منافق. خداوند تعالي در کتاب عزيز خود از آنها با عنوان اهل بصيرت و تيزبيني ياد کرده است. آن جا که مي فرمايد: «در اين (عذاب) براي اهل بصيرت نشانه هايي نهفته است».

درروايات خصايل و ويژگيهاي متعددي براي ياران آن حضرت برشمرده شده است که برخي از آنها مربوط به ويژگيها و صفات ظاهري و جسماني و برخي ديگر مربوط به ويژگيها و خصايل اخلاقي و روحي ايشان است.