ظهور مصلح آخرين، حضرت بقية الله الاعظم، ارواحناله الفداء، با حوادث طبيعي، رويدادهاي اجتماعي و تحولات سياسي بسياري همراه است که همه، نشان از آماده شدن جهان براي ورود به عصري جديد و آغاز دوراني سرنوشت ساز از حيات کره خاک دارند.

از مجموع اين حوادث، رويدادها و تحولات که پيش از ظهور و يا همزمان با آن واقع مي شوند تعبير به نشانه ها و يا علايم ظهور مي شود.

البته اين نکته را بايد توجه داشت که همه اين نشانه ها در يک زمان واقع نشده و از نظردوري ويا نزديکي به وقت ظهور با يکديگر تفاوت دارند.

از زمان پيامبر اکرم، صلي الله عليه و آله، که بشارت به ظهور مردي از آل محمد، عليهم السلام، در آخرالزمان داده شد، بيان نشانه هاي ظهور او نيز آغاز شد. امام علي، عليه السلام، بارها در خطبه ها و سخنان خود اصحاب را نسبت به رويدادهاي عصر ظهور آگاهي مي دادند و آن ها را متوجه اين رويداد عظيم مي ساختند. امامان بعدي نيز هر يک به نوبه خود مردم را نسبت به نشانه هاي ظهور هشدار مي دادند.

اکنون ما مواجه با مجموعه اي قابل توجه از روايات و کلمات معصومين، عليهم السلام، هستيم که در هر يک از آنها به گوشه اي از رويداد عظيم ظهور مصلح آخرالزمان اشاره شده و اگر ما آنها را در کنار هم قرار دهيم، مي توانيم به تصويري نسبتا واضح از وضعيت اجتماعي، سياسي، نظامي و حتي طبيعي و جغرافيايي جهان در آستانه ظهور دست يابيم.

بدون شک مطالعه در روايات مربوط به نشانه هاي ظهور در عصر ما - که بيش از هر عصر ديگر التهاب جهاني براي ظهور احساس مي شود - از ضرورتهاي بي چون و چراست و بر شيعيان آل محمد،عليهم السلام، واجب است که با دقت تمام همه نشانه هاي ظهور را مورد توجه قرار دهند، و با تطبيق آنها با وضعيت کنوني جهان، رسالت خويش را بهتر بشناسند.