يکي از مهمترين ويژگيهاي حکومت مهدي گسترش عدالت در همه شؤ ون زندگي بشر است، مطابق حديث مشهوري که به حد تواتر از شيعه و اهل سنت نقل شده آن حضرت «...زمين را از عدل و داد لبريز مي کند پس از آن که از ستم و بيداد لبريز شده باشد.» [1] .

عدالت مهدوي آن چنان فراگير و گسترده است که حتي به درون خانه ها نيز نفوذ کرده و روابط خصوصي افراد خانواده را تحت تاثير قرار ميدهد، کاري که از عهده هيچ نظام حقوقي برخاسته نيست، چنان که امام صادق، عليه السلام، دراين باره مي فرمايند:

...و اما و الله ليدخلن (القائم) عليهم عدله جوف بيوتهم کما يدخل الحر و القر. [2] .

به خدا سوگند مهدي، عليه السلام، عدالتش را تا آخرين زواياي خانه هاي مردم وارد مي کند، همچنان که سرما و گرما وارد خانه ها مي شود.

در روايت ديگري از امام باقر، عليه السلام، شمول دامنه عدالت آن حضرت چنين بيان شده است:....فانه (القائم) يقسم بالسوية، و يعدل في خلق الرحمن، البر منهم و الفاجر... [3] .

... امام قائم (اموال را) برابر تقسيم مي کند و ميان (همه) مردم، نيکوکار و بدکار، به عدالت رفتار مي نمايد...

امام راحل، قدس سره، در بيان مفهوم واقعي عدالتي، که به دست تواناي امام مهدي، عليه السلام، تحقق مي يابد و سراسر زمين را فرامي گيرد، مي فرمايند:

قضيه غيبت حضرت صاحب، قضيه مهمي است که به ما مسائلي مي فهماند، من جمله اينکه براي يک همچو کار بزرگي که در تمام دنيا عدالت به معناي واقعي اجرا بشود، درتمام بشر نبوده کسي الا مهدي موعود، عليه السلام، که خداي تبارک و تعالي او را ذخيره کرده است براي بشر. هريک از انبيا که آمدند، براي اجراي عدالت آمدند و مقصدشان هم اين بود که اجراي عدالت را در همه عالم بکنند، لکن موفق نشدند. حتي رسول ختمي مرتبت، صلي الله عليه و آله، که براي اصلاح بشر آمده بود و براي اجراي عدالت آمده بود و براي تربيت بشر آمده بود، باز درزمان خودشان موفق نشدند به اين معنا... وقتي که ايشان ظهور کنند، ان شاء الله خداوند تعجيل کند در ظهور او، تمام بشر را از انحطاط بيرون مي آورد، تمام کجي ها را راست مي کند، «يملاء الارض عدلا بعد ماملئت جورا» همچو نيست که اين عدالت همان که ماها از آن مي فهميم، که نه يک حکومت عادلي باشد که ديگر جور نکند آن، اين هست اما خير، بالاتر از اين معناست. معني «يملا الارض عدلا بعد ما ملئت جورا» الان زمين، و بعد از اين، از اين هم بدتر شايد بشود، پر از جور است، تمام نفوسي که هستند انحرافات در آنها هست، حتي نفوس اشخاص کامل هم در آن انحرافاتي هست ولو خودش نداند. در اخلاقها انحراف هست، در عقايد انحراف هست، در اعمال انحراف هست و در کارهايي هم که بشر مي کند. انحرافاتي معلوم است و ايشان مامورند براي اين که تمام اين کجي ها را مستقيم کنند و تمام اين انحرافات را برگردانند به اعتدال که واقعا صدق بکند: «يملاء الارض عدلا بعد ماملئت جورا. [4] .