خوشبختانه عدّه اي از مردم تا حدودي مي خواهند امامان معصوم عليهم السلام را در زندگي دنيوي و اخروي خودشان الگو قرار دهند و اعمال و رفتارشان را از آن بزرگواران بياموزند.

بديهي است که اين همان فرمان الهي است که ما را به اين الگوپذيري فرمان داده است که:

«لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِي رَسُوْلِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»؛ [1] .

به طور قطع براي شما در زندگي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم سرمشق نيکويي است.

ما مي دانيم که امامان معصوم عليهم السلام با خداي خود اُنس عجيبي داشتند و با دعا با حق تعالي بيشترين ساعات زندگي خود را پر مي کردند، و همواره در عشق به محبوب و معبود خود بسر مي بردند.

آنان به جهت اختناق دوران خود، که از هدايت مردم و کشف اسرار الهي به صورت علني دستشان بسته بود، به همين جهت با دعا و مناجات پرده از اسرار الهي و حقايق معنوي برمي داشتند و مردم را رهنمون مي شدند.

اگر مي خواهيد اين مطلب را خوب بفهميد، سري به کتابهاي دعا و اين آثار ارزشمندي که مهرورزان و عاشقان اهل بيت عليهم السلام در اختيار ما قرار داده اند، گذري نماييد تا متوجّه شويد که در اين اوراق گران سنگ چه مسايل مهم اعتقادي و معارف والاي انسان ساز و شناخت و معرفت نهفته و به صورت دعا و مناجات بيان شده است.

در هر صورت، ما دوست داريم از مکتب اهل بيت عليهم السلام الگو بگيريم؛ ولي متأسّفانه اين الگوپذيري همواره در اُمور جزئي و دنيوي بوده و در مطالب مهم و حياتي از آنان به عنوان الگو، پيروي ننموده ايم.

توجّه به مضامين دعاها و دعاهايي که حضرات معصومين عليهم السلام براي دوران غيبت بيان فرموده اند ما را با اين مطلب بيشتر آشنا مي سازد.

بياييم به اين امر مهم اهميّت دهيم، و در اين امر مهم ائمّه معصومين عليهم السلام و ياران باوفاي آنها را الگو قرار دهيم، و در اين برهه حساس با الهام از دعاهاي آن بزرگواران براي امام زمانمان دعا کنيم.

اگر کتابهاي دعايي را که در مورد حضرت مهدي عليه السلام تحت عنوان صحيفه مهديّه نگارش يافته مورد مطالعه قرار دهيم متوجّه خواهيم شد که مسأله ظهور و فرج آن حضرت و دعاي براي امام زمان عليه السلام چه قدر اهميّت دارد که اين اندازه مورد اهتمام آن بزرگواران بوده است. [2] .