انسان در طول زندگي خود با موانع، مشکلات و ناکاميهايي همراه است، ولي فرد موفّق هيچ موقع نااُميد نمي شود، او براي رسيدن به هدف خود از هيچ تلاش و تکاپو کوتاهي نمي کند.

او براي رسيدن به هدف خود شب و روز نمي شناسد، خستگي نمي فهمد، بي قرار است تا به هدفش نايل گردد.

بياييم با اين جنبش و تکاپو براي محبوب خدا و آخرين ذخيره الهي امام زمان عليه السلام دعا کنيم.

بياييم با دعاي براي او، همه خيرات و نيکيها را براي جهانيان به ارمغان بياوريم.

بياييم ريشه فرسوده درخت يأس و نااُميدي را در ژرفاي دلمان خشکانده و درخت اُميد را بارور نموده و براي امام زمانمان دعا کنيم.

دعا کنيم و از دعا کردن خسته و ملول نگرديم که - ان شاء اللَّه - خداوند مهربان با همين دعاها به وعده تخلّف ناپذير خود عمل خواهد نمود و جهان را با جمال بي مثال حجّت اش منوّر خواهد فرمود.

مگر نه اين است که اصرار در دعا خوب است و يکي از محسّنات دعا همان اصرار و پافشاري است.

حضرت موسي عليه السلام مي فرمايد: در يک مناجاتي که با خداي خود داشتم صداي پروردگارم را شنيدم که مي فرمود:

يا مُوسي! قُلْ لِبَني إسْرائيل.. وَأَلَحّوا في الدُّعاء تَشْملکُمْ الرَحْمَة بِالإجابَة وَتَهْنِئکُمْ العافِيَة؛ [1] .

اي موسي! به بني اسرائيل بگو... در دعا اصرار و پافشاري نماييد تا به سبب اجابت دعا، رحمت و مهر شما را فراگيرد و عافيت و سلامتي گوارايتان گردد.

چرا در دعاهايي که براي اُمور دنيوي حتّي جزئيّات زندگي مي نماييم، اين همه اصرار و پافشاري مي کنيم و هرگز خسته نمي شويم؛ ولي در دعا براي آن وجود مهربان - که با آمدنش بساط همه غمها و ناملايمات برچيده مي شود - خسته مي شويم و زود دست از دعا برمي داريم و اين امر را به مشيّت خداي مهربان موکول مي نماييم؟!

آيا در اين خستگي و در اين يأس و نااُميدي صداي پاي شياطين جنّي و انسي شنيده نمي شود؟!

آيا آنها نمي خواهند انسان را از اين عبادت عظمي بازدارند؟

آيا آنان در پي اهداف شوم خود نيستند؟!

آري! يأس و نااُميدي از شيطان است و اين گروه کفّاراند که همواره از رحمت الهي مأيوسند.

مگر نه اين است که حضرت يعقوب عليه السلام فرزندانش را براي جستجوي حجّت خدا، يوسف گمگشته کنعان فرستاد و با خطاب:

«يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلاَ تَيْأَسُوا مِن رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ»؛ [2] .

پسرانم! برويد و از يوسف و برادرش جستجو کنيد؛ واز رحمت خدا مأيوس نشويد که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأيوس مي شوند؛

آنان را براي پيدا کردن پيامبرِ حق، رهنمون شد؟!

بياييم ما نيز از تاريخ الهام گرفته و به جستجوي يوسف گمشده زهراي اطهر عليها السلام بپردازيم و با تلاش، تکاپو و دعا جهان را براي هميشه با نور جمالش روشن سازيم.

مگر ما از بني اسرائيل کمتر هستيم، آنان چندين سال براي حجّت خدا، پيامبرِ حق، حضرت موسي عليه السلام دعا کردند و مأيوس نشدند تا خدا دعايشان را مستجاب فرمود.

امام صادق عليه السلام در ضمن حديثي مي فرمايند:

وقتي عذاب و سختي بر بني اسرائيل طولاني شد، چهل روز به درگاه خدا گريه و ناله کردند، خداوند به موسي وهارون عليهما السلام وحي فرمود که آنها را از دست فرعون نجات دهد، و اين در حالي بود که از چهار صد سال، صد و هفتاد سال باقي مانده بود، و از آن صرف نظر کرد.

آنگاه امام صادق عليه السلام مي افزايد:

شما نيز اگر چنين تضرّع و زاري کنيد، خداوند فرج ما را مقدّر مي نمايد، و اگر چنين نکنيد، اين امر به آخرين حدّ خود خواهد رسيد. [3] .

آري! دعا کنيم و اصرار و پافشاري بنماييم و تا خداي متعال حاجت ما را روا ننموده دست از طلب برنداريم که اين گونه دعا خود باعث رسيدن به کمالات و فضايل انساني است.

در سخني زيبا از مولايمان امام باقر عليه السلام مي خوانيم که حضرتش فرمودند:

لا يَلحُّ عَبدٌ مُؤمِن عَلَي اللَّهِ في حاجَتهِ إلّا قَضاها لَهُ؛ [4] .

بنده مؤمني در حاجت و نياز خود به سوي خدا اصرار و پافشاري نمي ورزد جز آن که خداي تعالي حاجتش را روا مي نمايد.

دعا کنيم، اصرار نماييم و دل حضرات معصومين عليهم السلام را که عمري را با غم و اندوه و مظلوميّت در حکومت جبّاران بسر بردند و با مظلوميّت به شهادت رسيدند، شاد نماييم.

با دعاي براي امام زمان عليه السلام به غصّه هاي دل رسول خدا، فرق شکافته علي مرتضي، پهلوي شکسته فاطمه زهرا، جگر پاره پاره حسن مجتبي و جراحات فزون از حدّ سيّدالشهداء و دلهاي سوخته ائمّه هدي عليهم السلام مرهم بگذاريم و دل غمگين آنها را شاد نماييم.

اي منتظر ظهور امام زمان عليه السلام! و اي دعاگوي فرزند امير مؤمنان! اينک برخيز و مولايت را از جان و دل دعا کن و بدان که خداي مهربان دعايت را مستجاب مي نمايد، و هرگز مأيوس نباش که دعاي تو را اثري است و آمين گوي دعاي تو همه انبيا و اوصيا و کائنات هستند که:



برخيز دعا کن که دعا را اثري هست

تأثير به آه دل خونين جگري هست



اين قدر مگو ناله زتأثير فتاده

آخر به خدا يک نفس با اثري هست



زن حلقه به دربار فلک رفعت مهدي

چون پادشهان را به گدايان نظري هست



يک نامه بري آمده از کشور خضراء

گويد خبر تازه يک نو سفري هست



نوميد مباشيد زدرگاه الهي

تأثير در اذکار و دعاي سحري هست