... به راستي که براي انساني که شناختي از امام زمانش دارد، دوران غيبت، دوران سختي است، دوراني بس تاريک و ظلماني، غيبت و هجران وليّ نعمت و کسي که راهنماي انسان به سوي سعادت و کمال انساني است.

روزگار تاريکي که انسانها در پراکندگي، جدايي، ذلّت و تباهي بسر مي برند، و آگاهان از اوضاع ترسناک و وحشتناک آن دوران، در پي حلّ معمّاي ظهور نور بوده و در اين حيرتکده تاريک در پي قافله سالار خويش هستند.

و آنچه در اين مجموعه کوتاه بررسي شد اين است که پس از ساليان سال از غيبت امام زمان عليه السلام آنچه اين مشکل را حل نموده و ما را به دوران شکوهمند ظهور نور مي رساند دعاست، و همو وجه اشتراک مابين آثار جاودان امامان معصوم عليهم السلام است.

از طرفي انديشمنداني از شاگردان مکتب اهل بيت عليهم السلام به اين امر مهم و حياتي پرداخته و آن را بيان نموده اند.

سيّد بن طاووس شخصيتِ بزرگوار و منتظر دلسوخته امام زمان عليه السلام پس از آن که با بياني زيبا مردم را به دعاي براي ظهور امام زمان عليه السلام دعوت مي کند، مي فرمايد:

آنچه که به تو گفتم عمل کن که آن حقيقتي است روشن، و کسي که در مورد مولاي ما سهل انگاري کند، و در اين مورد سستي ورزد و از آنچه بيان کردم غافل شود، به خدا سوگند! او در اشتباه است، اشتباهي که مايه ننگ و عار است.

سپس مي فرمايد:

آيا تا حال فکر کرده اي که امامان پاک و هدايتگر ما عليهم السلام چگونه به اين موضوع اهميّت داده اند؟ آيا تاکنون نسبت به اين موضوع با اهميّت بي اعتنائي نکرده اي؟

سيّد بزرگوار در ادامه سخن خود مي فرمايد:

باز تکرار مي کنم و مي گويم: با توجّه به آنچه بيان کردم عذري براي تو در اهميّت ندادن به دعا براي تعجيل ظهور باقي نمي ماند. [1] .

دانشمند وارسته و منتظر دل شکسته، آية اللَّه موسوي اصفهاني در کتاب ارزشمند «مکيال المکارم» مي نويسد:

همان گونه که آيات و روايات بيانگر اين است که دعا از مهم ترين اقسام عبادتهاست، و ترديدي نيست که مهم ترين و ارزنده ترين نوع دعا آن است که براي کسي باشد که خداوند حقّ او را و دعا براي او را بر همه واجب نموده است؛ و به برکت وجود او فيض و نعمت خدا بر همه موجودات او مي رسد؛ همان گونه، شکّي نيست که مقصود از اشتغال به خداوند، مشغول بودن به عبادت او است، و مداومت به دعا سبب مي شود که خداوند او را در عبادت تأييد و کمک نمايد، و او را از اولياي خود قرار دهد.

بنابراين، بايد در دعا براي مولاي ما حضرت حجّت عليه السلام مداومت نمود، و از خداوند تعجيل فرج و ظهور حضرتش را درخواست کرد، و غم و اندوه را از چهره مبارک آن بزرگوار زدود، و در دلِ آن حضرت سُرور ايجاد کرد، و همه اينها با اين مسأله مهمّ فراهم مي گردد.

بنابراين، بر اهل ايمان لازم است که بر اين امر مقدّس اهتمام ورزيده، و در هر مکان و زماني براي تعجيل ظهور آن حضرت دعا نمايند. [2] .

بديهي است که با نگرش محقّقانه در مضامين اين دعاهاي نوراني که در صدها مورد دعا براي تعجيل ظهور با عبارات زيبا اشاره و تصريح شده، معماي ظهور نور حل مي شود که آن هم دعا و درخواست از خداي مهربان است.

بنابراين اگر همه انسانهايي که در سرتاسر اين جهان پهناور زندگي مي کنند بتوانند در لحظه اي از زندگي خود با خداي مهربان کوچکترين ارتباطي برقرار کرده و از او براي آبادي و آزادي جهان، ظهور امام زمان عليه السلام را بخواهند، به طور يقين خداي مهربان دعاي آنها را مستجاب و جهان ظلماني و تاريک را با ظهور آخرين حجّت خويش يعني حضرت مهدي عليه السلام نوراني خواهد فرمود.

پس بياييم دعا، اين مسأله فطري انساني را که در وجود ميلياردها انسان به وديعت گذاشته شده شکوفا نموده و با دعا براي مصلح عالم، جهان را به مدينه فاضله تبديل نماييم.

اينک با دعايي که در اين زمينه در موارد زيادي از پيشوايان هدايت، امامان معصوم عليهم السلام بيان شده اين نوشته را به پايان مي بريم:

اللهُمّ إِنّا نَرْغَب إِلَيْکَ في دَوْلةٍ کَريمَةٍ، تُعِزُّ بِهَا الإسلام وَأَهْله، وَتُذِلّ بِها النِّفاق وَأَهْلَه، وَتَجْعَلُنا فيها مِنَ الدُّعاةِ إلي طاعَتِکَ، وَالقادَة إِلي سَبيلِکَ، وَتَرْزقنا بِها کَرامَة الدُّنْيا وَالآخِرَة.. [3] .

خداوندا! ما از درگاه ربوبي تو آرزومند و خواهان دولت باکرامتي هستيم که امام زمان عليه السلام تشکيل مي دهد، دولتي که در آن اسلام و اهلش را عزّت بخشي، و نفاق و منافقان را ذليل و خوار گرداني. در آن دولت حق ما را از دعوت کنندگان به طاعتت و فرمانبريت و پيشوايان راه هدايت خودت قرار دهي و به واسطه آن بزرگوار عزّت و کرامت دنيا و آخرت را عطا فرمايي...