از حضرت باقر
1. «امامي که در سال 260 به امامت قيام کند مانند شهاب درخشنده در شب تاريک مي تابد». [1] .
2. «وقتي قيام کند، خداوند دستش را بر سر بندگان مي گذارد تا عقلشان افزوده گردد». [2] .
3. «قائم، روز شنبه، روز عاشورا، روزي که حسين در آن روز کشته شد، قيام خواهد کرد». [3] .
4. «قائم ما که قيام کند، سيرتش سيرت رسول خدا خواهد بود». [4] .
5. «قائم آل محمد پنج شباهت به پنج تن از انبيا دارد:
به يونس، به يوسف، به موسي، به عيسي، به محمد.
شباهتش به يونس، از جهت ظهورش پس از غيبت و داشتن چهره جوان در سن پيري.
شباهتش به يوسف، به خاطر اختفاي از برادران.
شباهتش به موسي، به جهت ترس و بيم.
شباهتش به عيسي، از جهت اختلاف امت؛ و اين که گروهي گويند زنده و گروهي گويند مرده است. و گروهي گويند کشته شده و به دار آويخته شده است.
شباهتش به مصطفي، به خاطر قيام به شمشير و کشتن دشمنان خدا و دشمنان رسول خداست». [5] .
6. «وقتي که قائم ظهور کند، مي گويد: من از شما مردم گريختم، چون از شما مي ترسيدم. خداوند به من حکومت عطا کرد و مرا از مبعوثان قرار داد». [6] .
7. «مهدي از عترت است. غيبتي دارد که در آن مردم متحير شوند، عده اي گمراه و عده اي رستگار شوند، خوشا به حال آنان که در خدمتش هستند». [7] .
8. «قائم پيش از آن که قيام کند، غيبتي دارد». عرض شد: چرا؟ فرمود: «چون جانش مي ترسد». [8] .
9. «علم به کتاب خدا و سنت نبيش، در قلب مهدي ما مي رويد. هر کس که او را زيارت کند، بدو بگويد: «السلام عليکم أهل بيت الرحمة و معدن العلم و موضع الرسالة». [9] .
10. و در روايتي سلام بر آن حضرت چنين است:
«السلام عليک يا بقية الله في أرضه». [10] .
11. «خداوند زمين را پس از مردن، زنده مي سازد.مرگ زمين، کفر اهل آن است، و کافر مرده است». [11] .
12. «من ياران قائم را مي بينم که گرداگرد حضرتش را فرا گرفته اند و آنچه بر روي زمين است، حتي درندگان و مرغان شکاري، مطيع آنها هستند». [12] .
13. «وقتي که قائم ما قيام کند، خداوند دست خود را بر سر بندگان مي گذارد، تا خرد و بينش آنها کامل گردد». [13] .
14. «هر کسي مسبحات [14] . قرآن را پيش از آن که بخواند، بخواند، نخواهد مرد مگر آن که به خدمت قائم برسد، و اگر بميرد، در زير سايه محمد صلي الله عليه و آله خواهد بود». [15] .
15. «خداوند محمد را براي رحمت مبعوث کرد، ولي قائم را براي انتقام مبعوث مي کند». [16] .
16. «مهدي مردي است از دودمان فاطمه و مردي است گندمگون». [17] .
17. «آن کس که بميرد و امامش را بشناسد، مانند کسي است که در خيمه هاي حضرت قائم به سر مي برد». [18] .
18. حضرت باقر عليه السّلام بخشي از کتاب علي عليه السّلام را به عبدالملک بن اعين نشان داد و پرسيد:
«براي چه علي اينها را نوشته است؟». سپس فرمود: «مي دانست که قائم قيام خواهد کرد و بدان عمل مي کند». [19] .
19. «اصحاب مهدي عليه السّلام 313 تن هستند به عدد اهل بدر، که در ساعتي معين گرداگرد او جمع مي شوند». [20] .
20. «در باره آيه «أن الارض يرتها عبادي الصالحون». [21] فرمود: «آنها اصحاب مهدي در آخر الزمان هستند». [22] .
21. «وقتي که قائم قيام کند به عدالت حکومت مي کند و در روزگار او ظلم و جور مي افتد». [23] .
22. «قائم ما به وسيله رعب پيروز مي شود و با نصر تأييد مي گردد، زمين برايش در هم فرو مي رود و گنجهاي دروني آن آشکار مي گردد. قدرتش مشرق و مغرب جهان را فرا مي گيرد». [24] .
23. «از آنچه که نزد خدا حتمي است و تغيير پذير نيست، قيام قائم است. کسي که در اين سخن شک کند، خدا را در حال کفر و جحود ملاقات خواهد کرد. او هفتمين فرد از فرزندان من است. پدرم فداي کسي باد که زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده است». [25] .
24. «قائم که قيام کند، خدا او را به وسيله فرشتگان ياري مي کند». [26] .
25. «وقتي که قائم قيام کند، با مقاومتي از طرف مردم نادان روبرو مي شود، سخت تر از مقاومتي که نادانها جاهليت با رسول خدا کردند». عرض شد: چگونه مي شود؟ فرمود: «رسول خدا با نادانهايي روبرو شد که سنگ يا چوب تراشيده را عبادت مي کردند. ولي قائم با نادانهايي روبرو مي شود که قرآن را تأويل مي کنند، و بدان استدلال مي کنند». سپس فرمود: «به خدا سوگند، عدل او در خانه هاي آنها مي رود چنانچه گرما و سرما به درون خانه هاشان مي رود». [27] .
پاورقي
[1] اثبات الهداة، ج 3، ص 407، ح 32 به نقل از الکافي، اکمال الدين، شيخ طوسي، کتاب الغيبة.
[2] اثبات الهداة، ج 3، ص 412، ح 48 به نقل از الکافي.
[3] اثبات الهداة، ج 3، ص 453، ح 74 به نقل از شيخ طوسي، تهذيب الاحکام و ص 491، ح 233.
[4] اثبات الهداة، ج 3، ص 454، ح 76 به نقل از التهذيب.
[5] اثبات الهداة، ج 3، ص 499، ح 277 به نقل از شيخ طوسي، کتاب الغيبة و ص 501، ح 284 به نقل از اکمال الدين.
[6] اثبات الهداة، ج 3، ص 468، ح 133 به نقل از اکمال الدين.
[7] اثبات الهداة، ج 3، ص 469، ح 163 به نقل از اکمال الدين.
[8] اثبات الهداة، ج 3، ص 487، ح 214 و 215 به نقل از شيخ صدوق علل الشرائع و اکمال الدين.
[9] اثبات الهداة، ج 3، ص 491، ح 231 به نقل از اکمال الدين و ص 516، ح 366 به نقل از شيخ طوسي، کتاب الغيبة.
[10] اثبات الهداة، ج 3، ص 491، ح 232 به نقل از اکمال الدين.
[11] اثبات الهداة، ج 3، ص 492، ح 238 به نقل از اکمال الدين.
[12] اثبات الهداة، ج 3، ص 494، ح 248 به نقل از اکمال الدين.
[13] اثبات الهداة، ج 3، ص 495، ح 253 به نقل از اکمال الدين.
[14] سوره حديد، حشر، صف، جمعه و تغابن.
[15] اثبات الهداة، ج 3، ص 497، ح 263 به نقل از ثواب الاعمال.
[16] اثبات الهداة، ج 3، ص 498، ح 272 به نقل از ثواب الاعمال و ص 520، ح 391 به نقل از برقي، المحاسن،
[17] اثبات الهداة، ج 3، ص 504، ح 303 به نقل از شيخ طوسي، کتاب الغيبة.
[18] اثبات الهداة، ج 3، ص 519، ح 303 به نقل از المحاسن.
[19] اثبات الهداة، ج 3، ص 520 - 521، ح 396 به نقل از صفار، بصائر الدرجات.
[20] اثبات الهداة، ج 3، ص 525، ح 418 به نقل از مجمع البيان.
[21] انبياء (21) آيه 35.
[22] اثبات الهداة، ج 3، ص 525، ح 419 به نقل از مجمع البيان.
[23] اثبات الهداة، ج 3، ص 528، ح 438 به نقل از اعلام الوري.
[24] اثبات الهداة، ج 3، ص 528، ح 441 به نقل از اعلام الوري.
[25] اثبات الهداة، ج 3، ص 532، ح 460 به نقل از نعماني، کتاب الغيبة.
[26] اثبات الهداة، ج 3، ص 540، ح 505 به نقل از نعماني، کتاب الغيبة.
[27] اثبات الهداة، ج 3، ص 544، ح 529 به نقل از نعماني، کتاب الغيبة.