بازگشت

از کتب اهل سنت


رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:

1 - «زمين از ظلم و جور پر مي شود. سپس مردي از عترت من خروج خواهد کرد و زمين را از عدل و داد پر خواهد ساخت». [1] .

2 - «قيامت بر پا نخواهند شد، تا وقتي که يگانه مردي از اهل بيت من زمين را از عدل پر سازد؛ چنانچه پيش از او از ظلم و جور پر شده باشد». [2] .

3 - «مهدي از من است، زمين را از عدل و داد پر خواهد ساخت؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده است». [3] .

4 - «يکتا مردي از امت خروج مي کند. به سنت من سخن مي گويد. خداي عزوجل، باران را از آسمان نازل مي کند و زمين را به خاطر او مي روياند و از برکت وجودش زمين از عدل و داد پر مي شود؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده». [4] .

5 - «مردي از اهل بيت من بر امت من فرمانروا مي شود. عدل را بر زمين مي گستراند؛ چنانچه پيش از او ظلم در آن گسترده شده بود». [5] .

6 - «زمين از ظلم و جور پر خواهد شد. سپس مردي از اهل بيت من خروج خواهد کرد، تا از عدل و داد پرش سازد؛ چنانچه از ظلم پر شده بود». [6] .

7 - «بشارت مي دهم شما را به مهدي که در امت من مبعوث خواهد شد، وقتي که در ميان مردم اختلافات و لغزشهايي باشد. زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده». [7] .

8 - «بلايي نصيب اين امت مي شود که هيچ فردي از دست ظالمان پناهگاهي نمي جويد که بدان پناه برد. در اين هنگام، خداوند مردي را از عترت من و اهل بيت من مبعوث مي کند تا زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده باشد. آسمانيان بدان خشنود خواهند شد و زمينيان هم». [8] .

9- «امت محمد صلي الله عليه و آله به مهدي پناه برند؛ چنانچه زنبوران عسل به ملکه پناه مي برند. زمين را از عدل و داد پر سازد، چنانچه از ظلم و جور پر باشد». [9] .

10 - «در آخرالزمان، مردي از دودمان من خروج مي کند. نام او نام من است. کنيه او کنيه من است. زمين را از عدل پر سازد؛ چنانچه از جور پر شده باشد. او مهدي است. بس».

11 - حضرتش دست علي را گرفت و فرمود:

«مردي از صلب اين خروج خواهد کرد که زمين را از عدل و داد پر سازد». [10] .

12 - «زمين از ظلم و جور پر خواهد شد در اين وقت خداوند مردي را از دودمان من مبعوث خواهد کرد تا از عدل و داد پرش ‍ سازد». [11] .

13 - «اگر يک روز از عمر زمين باقي بماند، خدا در همان روز مردي را از اهل بيت من مبعوث مي سازد تا زمين را از عدل پر سازد؛ چنانچه از ظلم پر شده باشد». [12] .

14 - «دنيا پايان نخواهد يافت تا مردي از امت من از دودمان حسين، زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم پر شده باشد». [13] .

15 - «اگر از عمر دنيا بجز يک روز باقي نماند، خداوند آن روز را دراز خواهد ساخت تا مردي را از اهل بيت من مبعوث کند تا زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده باشد». [14] .

16 - «خداوند مردي را از عترت من مبعوث خواهد کرد، تا زمين را از عدل پر سازد». [15] .

17 - «مهدي از دودمان من است؛ نامش نام من است؛ کنيه اش کنيه من، شبيه ترين مردم از نظر خلق و خلق به من است و داراي غيبتي است، و حيرتي براي مردم. زمين را از عدل پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده». [16] .

18 - «علي بن ابي اطالب، امام امت من است، پس از من، خليفه من است بر امت من و از دودمان اوست قائم منتظر که زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم جور پر شده». [17] .

19 - «مهدي از دودمان من است؛ غيبتي دارد، و حيرتي براي خلق که موجب ضلالت آنان مي شود، ذخيره انبيا را مي آورد و زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر باشد». [18] .

20 - «خلفا و جانشينان من پس از من دوازده نفرند. نخستين آنها برادرم و واپسين آنها فرزندم است». پرسيدند:

يا رسول الله! برادر شما کيست؟ فرمود: «علي بن ابي طالب»

فرمود شما کيست؟ فرمود: «مهدي، کسي که زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و بيداد پر شده. سوگند به آن که مرا بحق مبعوث کرده و بشير تا فرزندم مهدي خروج کند. سپس روح الله عيسي از آسمان نزول کند و پشت سر مهدي نماز بخواند و زمين به نور الهي درخشندگي يابد و حکومتش شرق و غرب را فرا گيرد». [19] .

21 - «من سيد پيامبران هستم و علي بن ابي طالب سيد اوصياست و اوصياي پس از من دوازدهند؛ اولشان علي بن ابي طالب و دوازدهمين ايشان، قائم است». [20] .

22 - «خداوند، مهدي را در ميان امت من مبعوث مي سازد و امتم خوشبخت خواهد شد». [21]

23 - «وقتي مهدي خروج کند فرشته اي بالاي سرش ندا مي کند:

اين مهدي است؛ از او پيروي کنيد». [22] .

24 - «اگر يک روز از عمر دنيا باقي بماند، خداوند آن روز را چنان طولاني خواهد کرد تا مردي از دودمان مرا مبعوث گرداند که نام او، نام من است».

سلمان پرسيد: يا رسول الله! از کدام فرزندت؟

فرمود: «از اين پسرم» و دستش را بر پشت حسين نهاد. [23] .

25 - «مهدي از ما اهل بيت است؛ خداوند در يک شب کارش را اصلاح مي کند». [24] .

26 - «مردماني از مشرق مي کوشند و زمينه را براي دولت مهدي آماده مي سازند». [25] .

27 - «علي بن ابي طالب امام امت من و خليفه من است، پس از من بر امت من. و قائم منتظر از دودمان اوست. کسي که زمين را از عدل و داد پر کند، چنانچه از ظلم و بيداد پر شده». [26] .

کلمات قصار از رسول خدا صلي الله عليه و آله

1. «کسي که منکر خروج مهدي شود، کافر است». [27] .

2. «مهدي از فرزندان من است؛ مشرقها و مغربها به دست او فتح شود». [28] .

3. «دين را بر قرار نمي سازد، مگر مهدي». [29] .

4. «قيامت به پا نخواهد شد، تا وقتي که مهدي خروج کند».

5. «امامتي که با نزول عيسي همراه است، ويژه مهدي است». [30] .

6. «مهدي کسي است که عيسي پشت سرش نماز مي خواند». [31] .

7. «مهدي صليب را خرد خواهد کرد و عيسي در کنار اوست». [32] .

8. «مهدي از سروران اهل بهشت است». [33] .

9. «مهدي طاووس اهل بهشت است». [34] .

10.«هنگامي که قائم آل محمد قيام کند، خداوند شرقيان و غربيان را جمع مي کند». [35]

11. «نام مهدي نام رسول خداست و از اهل بيت رسول خداست». [36] .

نکته قابل توجه

نصوصي که از وجود مبارک رسول خدا صلي الله عليه و آله ياد شد، در لفظ اتفاق دارند که حضرت مهدي از دودمان رسول خداست و از فرزندان علي بن ابي طالب است و نام آن حضرت نام رسول خداست (محمد) و کنيه آن حضرت کنيه رسول خداست (ابوالقاسم) و زمين را از ظلم و بيداد پاک خواهد ساخت و از عدل و داد پر خواهد کرد و آن، پس از غيبتي است طولاني.

چنانچه اين نصوص ياد شده دو گروه بودند:

گروه نخستين، نصوصي که به طرق اماميه به وسيله ائمه اطهار از رسول خدا نقل شده است.

گروه دومين، نصوصي که اهل سنت به وسيله صحابه از رسول خدا حکايت کرده اند.

و ميان هر دو دسته اختلافي در مضمون و منطوق نيست و هر دو گروه بر آنچه که ذکر شد، اتفاق دارند.

پس تعاضد و همياري ميان هر دو گروه بر قرار است و هر دو يکديگر را تأييد مي کنند و اين نصوص حکم تواتر را دارند که افاده قطع و يقين مي کند.

علامه عالي مقامي، غواص درياي حديث، حر عاملي، دويست و اندي حديث به وسيله دانشوران امامي، از کتابهاي اهل سنت، درباره حضرت مهدي نقل کرده است که در مضمون با آنچه که ياد شد اتفاق دارند و ما به ذکر دو حديث بسنده مي کنيم.

رسول خدا صلي الله عليه و آله خطاب به فاطمه فرمود: «مهدي از فرزندان توست». [37] .

ام سلمه از رسول خدا صلي الله عليه و آله نقل کرد که حضرت فرمود: «مهدي از فرزندان فاطمه است». [38] .


پاورقي

[1] حاکم نيشابوري، المستدرک، ج 3، ص 555.

[2] احمد بن حنبل، المسند، ج 3، ص 17، 36.

[3] ابوداود سجستاني، السنن، ج 4، ص 153؛ ابوداود سجستاني، السنن، ج 2، ص 422،

ط مصطفي البابي الحلبي و اولاده بمصر.

[4] ابن حجر هيثمي، مجمع الزوائد، ج 7، ص 317.

[5] التدوين، ج 2، ص 83.

[6] جلال الدين سيوطي، الحاوي للفتاوي، ص 63، الحاوي للفتاوي، ج 2 ص 123 (العرف الوردي في اخبار المهدي) ط مطبعة السعادة مصر.

[7] مسند احمد بن حنبل، ج 3، ص 37؛ ابن حجر هيثمي، الصواعق المحرقة، ص 99؛ الحاوي للفتاوي، ج 2، ص 124.

[8] تذکرة الحفاظ، ج 3، ص 838.

[9] الحاوي للفتاوي، ص 77.

[10] الحاوي للفتاوي، ص 62.

[11] جلال الدين سيوطي، الجامع الصغير، ج 2، ص 345.

[12] ابوداود سجستاني، السنن، ج 4، ص 151، ابوداود سجستاني، السنن، ج 2، ص 422،ط مصر.

[13] قندوزي، ينابيع المودة، ص 455.

[14] ينابيع المودة، ص 455؛ مودة القربي ص 98.

[15] الحاوي للفتاوي، ص 63؛ الصواعق المحرقة، ص 98.

[16] حمويني، فرائد السمطين، ج 2، ص 335.

[17] ينابيع المودة، ص 448.

[18] حمويني، فرائد السمطين، ج 2، ص 335.

[19] فرائد السمطين، ج 2، ص 312.

[20] فرائد المسطين، ج 2، ص 313.

[21] . فرائد السمطين، ج 2، ص 316.

[22] فرائد السمطين، ج 2، ص 316.

[23] محب الدين طبري، ذخائر العقبي، ص 136.

[24] مسند احمد بن حنبل، ج 1، ص 80.

[25] فرائد السمطين، ج 2، ص 333.

[26] فرائد السمطين، ج 2، ص 335.

[27] لسان الميزان، ج 5، ص 130.

[28] ينابيع المودة، ص 422.

[29] مودة القربي، ص 445؛ ينابيع المودة، ص 445.

[30] الصحيح، ج 1، ص 94.

[31] متقي هندي، منتخب کنزالعمال، ج 6، ص 30.

[32] المعجم الصغير، ص 150.

[33] منتخب صحيح بخاري و مسلم، ص 219.

[34] شبلنجي، نورالابصار، ص 157؛ ديلمي، فردوس الاخبار، ج 4، ط دارالکتاب العربي بيروت، ص 467.

[35] الصواعق المحرقة، ص 98.

[36] مقدسي، البداء و التاريخ، ج 2، ص 180.

[37] اثبات الهداة، ج 3، ص 568، باب 32، ح 672.

[38] اثبات الهداة، ج 3، ص 503 - 504، باب 32، ح 301.