احمد بن اسحاق قمي مي گويد:

به حضور امام حسن عسکري (عليه السلام) رسيدم. مي خواستم از ايشان سؤال کنم که جانشين آن امام همام (عليه السلام) کيست؟

بدون اين که سؤال خود را بپرسم، حضرت (عليه السلام) خود فرمود:

اي احمد بن اسحاق! خداوند از زمان خلقت آدم (عليه السلام) تاکنون، زمين را از حجّت خويش خالي نگذاشته و تا قيامت نيز چنين خواهد بود تا به واسطه او بلا از اهل زمين دور ماند، و باران نازل شود، و زمين برکات خود را خارج کند.

عرض کردم: اي فرزند رسول خدا! امام و خليفه بعد از شما کيست؟

آن گاه امام حسن عسکري (عليه السلام) از جا برخاست و وارد اتاق شد و در حالي که پسر بچّه اي را که سه سال بيش تر نداشت در آغوش گرفته، خارج شد، چهره آن طفل چون ماه شب چهارده مي درخشيد.

امام (عليه السلام) فرمود: اي احمد بن اسحاق! اگر نبود کرامتي که در نزد خدا و حجج الهي داشتي، فرزندم را به تو نشان نمي دادم. او هم نام و هم کنيه رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) است، و زمين را آن گاه که از ظلم و جور انباشته شده باشد، پر از عدل و داد مي کند.

اي احمد بن اسحاق! او در اين اُمّت مانند حضرت خضر (عليه السلام) و ذي القرنين مي باشد، خداوند او را از ديده ها غايب مي کند، و هيچ کس غير از آن ها که بر عقيده به امامت ثابتند و براي تعجيل در فرجش دعا مي کنند، از مهلکه غيبت او رهايي نمي يابند.

عرض کردم: مولا جان! آيا علامتي هست که قلبم به آن اطمينان پيدا کند؟

در اين هنگام، آن پسر بچه به زبان عربي فصيح گفت: من بقيّة الله در زمين، و انتقام گيرنده از دشمنان خدا هستم. پس از اين که به طور آشکار مشاهده کردي، علامتي را جست و جو مکن!

آن روز خوشحال و شاد از محضر امام (عليه السلام) خارج شدم. فردا دوباره به حضور امام (عليه السلام) شرفياب گرديدم و عرض کردم: اي فرزند رسول خدا! از آنچه به من ارزاني فرمودي بسيار مسرور شدم، امّا آن سنّت جاريه اي که فرمودي از خضر (عليه السلام) و ذي القرنين در ايشان موجود است، چيست؟

امام (عليه السلام) فرمود: غيبت طولاني او است.

عرض کردم: مگر غيبت او بايد طولاني شود؟

فرمود: آري! قسم به خدا! آن قدر طولاني مي شود که اکثر آنهايي که قايل به وجود او خواهند بود از عقيده خود باز خواهند گشت، و جز آنهايي که خداوند از آن ها به ولايت ما پيمان گرفته است، و ايمان را در قلب هاي آنها تثبيت نموده و آن ها را به روحي از ناحيه خويش تأييد فرموده، کسي در اين اعتقاد باقي نمي ماند.

اي احمد بن اسحاق! اين امري است از امور الهي و سرّي است از اسرار خدا، و غيبي است از اخبار پنهان خدا. آنچه را که به تو رساندم، نگه دار و پنهان نما و از شاکرين باش و فرداي قيامت در اعلا علّيين در کنار ما باش! [1] .