حسين بن علي بن محمّد قمي، معروف به ابوعلي بغدادي، مي گويد:

شخصي به نام «جاوشير» ده شمش طلا در شهر بخارا به من تحويل داده و گفت: آنها را به بغداد ببر و به حسين بن روح تحويل بده.

من به سوي بغداد حرکت کردم وقتي به نزديکي خراسان و رودخانه «آمودريا» رسيدم، يکي از شمش ها را گم کردم، در بغداد متوجّه شدم که يکي از شمشها گمشده است. فوراً شمش طلاي ديگري خريداري نموده و آنها را تکميل نمودم.

وقتي شيخ ابوالقاسم حسين بن روح آنها را ديد، همه را به دست گرفت و همان را که خريده بودم، برداشت و گفت:

مال خود را بگير! اين شمش را خود خريده اي. آن را که گم کرده بودي، به ما رسيد!

وقتي چشمم به شمشي که نشان داد افتاد، شناختمش. همان بود که در کنار آمودريا گم کرده بودم! [1] .