ابو عبّاس کوفي مي گويد:

مردي مبلغي را براي تحويل به ناحيه مقدّسه بُرد، او بدين وسيله مي خواست علامت و معجزه اي که نشانگر امامت حضرت (عليه السلام) است مشاهده کند.

حضرت (عليه السلام) در نامه اي براي او مرقوم فرمود:

«اگر در جستجوي حقيقت هستي، هدايت خواهي شد، و اگر طالب چيزي هستي، به دست خواهي آورد. مولايت به تو مي گويد: آنچه با خود آورده اي بياور!»

آن مرد شش سکّه طلا از روي آن مال برداشت و بقيه را براي حضرت (عليه السلام) فرستاد.

حضرت (عليه السلام) مرقوم فرمود: «فلاني! آن شش سکّه طلايي را که وزن نکرده برداشتي و وزنش پنچ دانگ و يک نخود و نيم است بازگردان!»

آن مرد وقتي آن شش سکّه را وزن کرد، ديد همان است که امام (عليه السلام) فرموده اند! [1] .