ابوالقاسم بن ابي حابس مي گويد:

هر سال نيمه شعبان، براي زيارت ابا عبداللّه الحسين (عليه السلام) به کربلا مشرّف مي شدم. و هر وقت به سامرا مي رفتم، به وسيله نامه اي حضرت (عليه السلام) را مطّلع مي نمودم. يک سال قبل از ماه شعبان به سامرا رفتم، مي خواستم طبق معمول ماه شعبان، به زيارت کربلا مشرّف شوم، از ابوالقاسم حسن بن احمد ـ که از وکلاي حضرت (عليه السلام) بود ـ خواستم که ورود مرا به اطّلاع حضرت (عليه السلام) نرساند تازيارتم خالصانه باشد!

چندي نگذشت که ابوالقاسم در حالي که مي خنديد نزد من آمد و گفت: اين دو دينار را حضرت (عليه السلام) براي تو فرستاده و فرموده اند: «به حابسي بگو: هر که در راه خدا کوشش کند، خدا هم حاجت او را بر مي آورد!».

در سامرا به بيماري شديدي مبتلا شدم، بيماري آن قدر سخت بود که خود را براي مرگ آماده ساختم. در آن حال، از طرف مولا (عليه السلام) گلداني براي من فرستاده شد، در آن گلدان دو شاخه گل بنفشه بود حضرت فرموده بودند: آن را استشمام کنم.

هنوز در حال بوييدن عطر گلها بودم که احساس بهبودي کردم. الحمدلله ربّ العالمين. [1] .