علي بن محمّد رازي مي گويد:

ابو عبدالله بن جنيد در شهر «واسط» زندگي مي کرد، روزي حضرت حجت (عليه السلام) غلامي را نزد او مي فرستد تا او را بفروشد.

ابوعبدالله غلام را مي فروشد. سکه ها را وزن مي کند تا خدمت امام (عليه السلام) بفرستد، مي بيند هيجده قيراط و يک نخود طلاي سکه ها کمتر است، از مال خودش همان مقدار بر آن افزوده و براي حضرت (عليه السلام) مي فرستد.

حضرت يک دينار از آن به او بر مي گرداند که آن دينار دقيقاً هيجده قيراط و يک نخود وزن داشت! [1] .