عبداللّه بلخي مي گويد:

احمد بن اسحاق نامه اي به حسين بن روح قمي نوبختي، سومين نائب خاص حضرت امام زمان (عليه السلام) در غيبت صغري مي نويسد، و طي آن از حضرت (عليه السلام) براي تشرف به حج اجازه مي طلبد.

حضرت (عليه السلام) به او اجازه تشرف به حج مي فرمايند، و خلعتي نيز مرحمت مي نمايند.

وقتي احمد بن اسحاق پاسخ نامه و آن خلعت شريف را دريافت مي کند با خود مي گويد: ايشان با اين اشاره مرا از فرا رسيدن زمان مرگم آگاه فرموده اند. و همان طور هم شد. وقتي از سفر حج باز مي گشت در حلوان ـ شهري مرزي ـ در کنار خانقين عراق درگذشت! [1] .