ابوحمزه ثمالي مي گويد:

از حضرت امام محمّدباقر (عليه السلام) پرسيدم: اي فرزند رسول خدا! مگر شما ائمه، همه قائم به حق نيستيد؟

فرمود: بلي!.

عرض کردم: پس چرا فقط امام زمان (عليه السلام) قائم ناميده شده است؟

حضرت فرمود: هنگامي که جدّم حسين بن علي (عليهما السلام) به شهادت رسيد، فرشتگان آسمان به درگاه خداوند متعال ناليدند و گريستند و عرض کردند: پروردگارا! آيا کسي را که برگزيده ترين خلق تو را به قتل رسانده است به حال خود وامي گذاري؟

خداوند متعال به آنها وحي فرستاد: آرام گيريد! به عزّت و جلالم سوگند! از آنها انتقام خواهم کشيد، هرچند بعد از گذشت زماني باشد.

آنگاه پرده حجاب را کنار زده و فرزندان حسين (عليه السلام) را که وارثان امامت بودند، به آنها نشان داد. ملائکه از ديدن اين صحنه بسيار مسرور شدند.

يکي از آنها در حال قيام نماز مي خواند. حق تعالي فرمود: به وسيله اين قائم از آنها انتقام خواهم گرفت.» [1] .