طبيب درد بي درمان
محمّد بن يوسف مي گويد:
 به بيماري کورَک ـ نوعي زخم چرکين ـ مبتلا شدم. پزشکان مرا معاينه کردند و براي درمان، پول زيادي هزينه کردم، امّا بهبودي حاصل نشد.
 نامه اي به محضر مبارک امام زمان (عليه السلام) نوشتم و از حضرتش التماس دُعا نمودم.
 امام (عليه السلام) مرقوم فرمود:
 «البسک الله العافية وجعلک معنا في الدنيا والآخرة».
 «خدا تو را لباس عافيت بپوشاند، و تو را در دنيا و آخرت با ما قرار دهد».
 هنوز يک هفته نگذشته بود که محل زخم بهبود يافت. در اين هنگام، پزشکي از دوستان مان را فرا خواندم، و محل زخم را به او نشان دادم.
 گفت: ما براي اين زخم دارويي نمي شناسيم. بهبودي آن تنها از ناحيه حق تعالي بوده است.  [1]  .
پاورقي
 [1]  کافي، ج 1، ص 591، مولد الصاحب (عليه السلام) ، خرايج، ج 2، ص 695، في اعلام الامام صاحب الزمان (عليه السلام) ، ارشاد، ج 2، ص 357 و 358، دلائل و بيّنات الامام (عليه السلام) ، بحارالانوار، ج 51، ص 297.