عبداللّه بن شريک مي گويد:

روزي امام حسين (عليه السلام) از کنار مسجدالنبي (صلي الله عليه وآله وسلم) مي گذشت. گروهي از بني اُميّه را ديد که در مسجد گرد هم حلقه زده بودند. حضرت (عليه السلام) رو به آنها نموده و و فرمود:

بدانيد که پيش از آن که عمر دنيا به پايان برسد، خداوند مردي را از نسل من بر مي انگيزد که هزاران نفر از شما را به هلاکت مي رساند.

من عرض کردم: فدايت شوم! اينان اولاد فلان و فلان هستند و به اين تعداد که مي فرماييد، نمي رسند.

حضرت (عليه السلام) فرمود: آن زمان از صلب اُميّه آن تعداد که گفتم وجود خواهند داشت، و اميرشان نيز يک نفر از خودشان خواهد بود!. [1] .