«انتظار» يا «آينده نگري» به حالت کسي گفته مي شود که از وضع موجود ناراحت است و براي ايجاد وضع بهتري تلاش مي کند.

في المثل، بيماري که انتظار بهبودي مي کشد، يا پدري که در انتظار بازگشت فرزندش از سفر است، از بيماري و فراق فرزند ناراحتند و براي وضع بهتري مي کوشند.

همچنين تاجري که از بازار آشفته ناراحت است و در انتظار فرونشستن بحران اقتصادي مي باشد اين دو حالت را دارد:

«بيگانگي با وضع موجود» و «تلاش براي وضع بهتر».

بنابراين، مسأله انتظار حکومت حق و عدالت «مهدي» و قيام مصلح جهاني در واقع مرکّب از دو عنصر است عنصر «نفي» و عنصر «اثبات».

عنصر نفي همان بيگانگي با وضع موجود و عنصر اثبات خواهان وضع بهتري بودن است.



[ صفحه 86]