1ـ در کتاب «وشن جوک» از کتب هندوها چنين آمده است:

سرانجام دنيا به کسي بر گردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاصّ او باشد. و نام او «فرخنده و خجسته» باشد!

2ـ در کتاب ديگري به نام «ديده» آمده است:

پس از خرابي دنيا پادشاهي در آخر زمان پيدا شود که پيشواي خلائق باشد و نام او «منصور» باشد، و تمام عالم را بگيرد و به آئين خود آورد.

3ـ در کتاب «دداتک» از کتب مقدّسه برهمائيان آمده است:

... دست حق در آيد و جانشين آخر «ممتاطا» ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگيرد همه جا و خلايق را هدايت کند.

4ـ در «پاتيکل» از کتب هندوان آمده است:

چون مدّت روز تمام شد، و دنياي کهنه نو شود و زنده گردد و صاحب ملک تازه پيدا شود از فرزندان دو پيشواي جهان يکي ناموس آخر زمان و ديگري و حتّي بزرگ وي که «پشن» نام دارد و نام صاحب آن ملک تازه «راهنما» باشد بحق پادشاه شود، و خليفه رام باشد و حکم براند و او را معجزه بسيار باشد.

5ـ در کتاب «باسک» از کتب هندوها آمده است:

دور دنيا تمام شود به پادشاه عادلي در آخر زمان که پيشواي فرشتگان و پريان و آدميان باشد و راستي حق با او باشد، و آنچه در دريا و زمينها و کوهها پنهان باشد، همه را به دست آورد، و از آسمان و زمين آنچه باشد خبرمي دهد، و از او بزرگتر کسي به دنيا نيايد!



[ صفحه 55]