قال الا مام المهدي، صاحب العصر و الزّمان سلام اللّه عليه و عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف:

1 - الَّذي يَجِبُ عَلَيْکُمْ وَ لَکُمْ أنْ تَقُولُوا: إنّا قُدْوَةٌ وَ أئِمَّةٌ وَ خُلَفأُ اللّهِ في أرْضِهِ، وَ اُمَناؤُهُ عَلي خَلْقِهِ، وَ حُجَجُهُ في بِلادِهِ، نَعْرِفُ الْحَلالَ وَالْحَرامَ، وَ نَعْرِفُ تَأْويلَ الْکِتابِ وَ فَصْلَ الْخِطابِ. [1] .

ترجمه:

فرمود: بر شما واجب است و به سود شما خواهد بود که معتقد باشيد بر اين که ما اهل بيت رسالت، محور و أساس امور، پيشوايان هدايت و خليفه خداوند متعال در زمين هستيم.

همچنين ما امين خداوند بر بندگانش و حجّت او در جامعه مي باشيم، حلال و حرام را مي شناسيم، تأويل و تفسير آيات قرآن را عارف و آشنا هستيم.

2 - قالَ عليه السلام: أنَا خاتَمُ الاَْوْصِياءِ، بي يَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ أهْلي وَشيعَتي. [2] .

ترجمه:

فرمود: من آخرين وصيّ پيغمبر خدا هستم به وسيله من بلاها و فتنه ها از آشنايان و شيعيانم دفع و برطرف خواهد شد.

3 - قالَ عليه السلام: أمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعُوا فيها إلي رُواةِ حَديثِنا (أحاديثِنا)، فَإنَّهُمْ حُجَّتي عَلَيْکُمْ وَ أنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَيْکُمْ. [3] .

ترجمه:

فرمود: جهت حلّ مشکلات در حوادث - امور سياسي، عبادي، اقتصادي، نظامي، فرهنگي، اجتماعي و... - به راويان حديث و فقهاء مراجعه کنيد که آن ها در زمان غيبت خليفه و حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوند بر آن ها مي باشم.

4 - قالَ عليه السلام: الحَقُّ مَعَنا، فَلَنْ يُوحِشَنا مَنْ قَعَدَعَنّا، وَ نَحْنُ صَنائِعُ رَبِّنا، وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنائِعِنا. [4] .

ترجمه:

فرمود: حقانيّت و واقعيّت با ما اهل بيت رسول اللّه صلي الله عليه و آله مي باشد و کناره گيري عدّه اي، از ما هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد، چرا که ما دست پروره هاي نيکوي پروردگار مي باشيم؛ و ديگر مخلوقين خداوند، دست پرورده هاي ما خواهند بود.

5 - قالَ عليه السلام: إنَّ الْجَنَّةَ لا حَمْلَ فيها لِلنِّساءِ وَ لا وِلادَةَ، فَإذَا اشْتَهي مُؤْمِنٌ وَلَدا خَلَقَهُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَيرِ حَمْلٍ وَ لا وِلادَةٍ عَلَي الصُّورَةِ الَّتي يُريدُ کَما خَلَقَ آدَمَ عليه السلام عِبْرَةً. [5] .

ترجمه:

فرمود: همانا بهشت جايگاهي است که در آن آبستن شدن و زايمان براي زنان نخواهد بود، پس هرگاه مؤمني آرزوي فرزند نمايد، خداوند متعال بدون جريان حمل و زايمان، فرزند دلخواهش را به او مي دهد همان طوري که حضرت آدم عليه السلام را آفريد.

6 - قالَ عليه السلام: لا يُنازِعُنا مَوْضِعَهُ إلاّ ظالِمٌ آثِمٌ، وَ لا يَدَّعيهِ إلاّج احِدٌ کافِرٌ. [6] .

ترجمه:

فرمود: کسي با ما، در رابطه با مقام ولايت و امامت مشاجره و منازعه نمي کند مگر آن که ستمگر و معصيت کار باشد، همچنين کسي مدّعي ولايت و خلافت نمي شود مگر کسي که منکر و کافر باشد.

7 - قالَ عليه السلام: إنَّ الْحَقَّ مَعَنا وَ فينا، لا يَقُولُ ذلِکَ سِوانا إلاّ کَذّابٌ مُفْتَرٍ، وَ لا يَدَّعيهِ غَيْرُنا إلاّ ضالُّ غَويٌٍّّ. [7] .

ترجمه:

فرمود: حقيقت - در همه موارد و امور - با ما و در بين ما اهل بيت عصمت و طهارت خواهد بود و چنين سخني را هر فردي غير از ما بگويد دروغ گو و مفتري مي باشد؛ و کسي غير از ما آن را ادّعا نمي کند مگر آن که گمراه باشد.

8 - قالَ عليه السلام: أبَي اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْحَقِّ إلاّ إتْماما وَ لِلْباطِلِ إ لاّزَهُوقا. [8] .

ترجمه:

فرمود: همانا خداوند متعال، إباء و امتناع دارد نسبت به حقّ مگر آن که به إتمام و کمال برسد و باطل، نابود و مضمحل گردد.

9 - قالَ عليه السلام: إنَّهُ لَمْ يَکُنْ لاِ حَدٍ مِنْ آبائي إلاّ وَ قَدْ وَقَعَتْ في عُنُقِه بَيْعَةٌ لِطاغُوتِ زَمانِهِ، و إنّي اءخْرُجُ حينَ أخْرُجُ وَ لا بَيْعَةَ لاِ حَدٍ مِنَ الطَّواغيتِ في عُنُقي. [9] .

ترجمه:

فرمود: همانا پدران من (ائمّه و اوصياء عليهم السلام)، بيعت حاکم و طاغوت زمانشان، بر ذمّه آن ها بود؛ ولي من در هنگامي ظهور و خروج نمايم که هيچ طاغوتي بر من منّت و بيعتي نخواهد داشت.

10 - قالَ عليه السلام: أنَا الَّذي أخْرُجُ بِهذَا السَيْفِ فَأمْلاَ الاَْرْضَ عَدْلا وَ قِسْطا کَما مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا. [10] .

ترجمه:

فرمود: من آن کسي هستم که در آخر زمان با اين شمشير - ذوالفقار - ظهور و خروج مي کنم و زمين را پر از عدل و داد مي نمايم همان گونه که پر از ظلم و جور شده است.

11 - قالَ عليه السلام: اِتَّقُوا اللّهُ وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّوا الاْ مْرَ إلَيْنا، فَعَلَيْنا الاْ صْدارُ کَما کانَ مِنَّا الاْ يراُ، وَ لا تَحاوَلُوا کَشْفَ ما غُطِّيَ عَنْکُمْ. [11] .

ترجمه:

فرمود: از خدا بترسيد و تسليم ما باشيد، و امور خود را به ما واگذار کنيد، چون وظيفه ما است که شما را بي نياز و سيراب نمائيم همان طوري که ورود شما بر چشمه معرفت به وسيله ما مي باشد؛ و سعي نمائيد به دنبال کشف آنچه از شما پنهان شده است نباشيد.

12 - قالَ عليه السلام: أمّا أمْوالُکُمْ فَلا نَقْبَلُها إلاّ لِتُطَهِّرُوا، فَمَنْ شاءَ فَلْيَصِلْ، وَ مَنْ شاءَ فَلْيَقْطَعْ. [12] .

ترجمه:

فرمود: اموال - خمس و زکوت - شما را جهت تطهير و تزکيه زندگي و ثروتتان مي پذيريم، پس هر که مايل بود بپردازد، و هر که مايل نبود نپردازد.

13 - قالَ عليه السلام: إنّا نُحيطُ عِلْما بِأنْبائِکُمْ، وَ لا يَعْزُبُ عَنّا شَيْي ءٌ مِنْ أخْبارِکُمْ. [13] .

ترجمه:

فرمود: ما بر تمامي احوال و اخبار شما آگاه و آشنائيم و چيزي از شما نزد ما پنهان نيست.

14 - قالَ عليه السلام: مَنْ کانَتْ لَهُ إلَي اللّهِ حاجَةٌ فَلْ يَغْتَسِلْ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ نِصْفِ اللَّيْلِ وَ يَأْتِ مُصَلاّهُ. [14] .

ترجمه:

فرمود: هر که خواسته اي و حاجتي از پيشگاه خداوند متعال دارد بعد از نيمه شب جمعه غسل کند و جهت مناجات و راز و نياز با خداوند، در جايگاه نمازش قرار گيرد.

15 - قالَ عليه السلام: يَابْنَ الْمَهْزِيارِ! لَوْلاَ اسْتِغْفارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ، لَهَلَکَ مَنْ عَلَيْها، إلاّ خَواصَّ الشّيعَةِ الَّتي تَشْبَهُ أقْوالُهُمْ أفْعالَهُمْ. [15] .

ترجمه:

فرمود: اگر طلب مغفرت و آمرزش بعضي شماها براي همديگر نبود، هرکس ‍ روي زمين بود هلاک مي گرديد، مگر آن شيعيان خاصّي که گفتارشان با کردارشان يکي است.

16 - قالَ عليه السلام: وَأمّا قَوْلُ مَنْ قالَ: إنَّ الْحُسَيْنَ لَمْ يَمُتْ فَکُفْرٌ وَتَکْذيبٌ وَ ضَلالٌ. [16] .

ترجمه:

فرمود: و امّا کساني که معتقد باشند حسين زنده است و وفات نکرده، کفر و تکذيب و گمراهي است.

17 - قالَ عليه السلام: مِنْ فَضْلِهِ، أنَّ الرَّجُلَ يَنْسَي التَّسْبيحَ وَ يُديرُا السَّبْحَةَ، فَيُکْتَبُ لَهُ التَّسْبيحُ. [17] .

ترجمه:

فرمود: از فضائل تربت حضرت سيّدالشّهداء آن است که چنانچه تسبيح تربت حضرت در دست گرفته شود ثواب تسبيح و ذکر را دارد، گرچه دعائي هم خوانده نشود.

18 - قالَ عليه السلام: فيمَنْ أفْطَرَ يَوْما مِنْ شَهْرِ رَمَضان مُتَعَمِّدا بِجِماعٍ مُحَرَّمٍ اَوْ طَعامٍ مُحَرَّمٍ عَلَيْهِ: إنَّ عَلَيْهِ ثَلاثُ کَفّاراتٍ. [18] .

ترجمه:

فرمود: کسي که روزه ماه رمضان را عمدا با چيز يا کار حرامي افطار - وباطل - نمايد، (غير از قضاي روزه نيز) هر سه نوع کفّاره (60 روزه، اطعام 60 مسکين، آزادي يک بنده) بر او واجب مي شود.

19 - قالَ عليه السلام: ألا أُبَشِّرُکَ فِي الْعِطاسِ؟ قُلْتُ: بَلي، فَقالَ: هُوَ أمانٌ مِنَ الْمَوْتِ ثَلاثَةَ أيّامٍ. [19] .

ترجمه:

نسيم خادم گويد: در حضور حضرت عطسه کردم، فرمود: مي خواهي تو را بر فوائد عطسه بشارت دهم؟

عرض کردم: بلي.

فرمود: عطسه، انسان را تا سه روز از مرگ نجات مي بخشد.

20 - قالَ عليه السلام: مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ سَمّاني في مَحْفِلٍ مِنَ النّاسِ.

(وَ قالَ عليه السلام:) مَنْ سَمّاني في مَجْمَعٍ مِنَ النّاسِ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُاللّهِ. [20] .

ترجمه:

فرمود: ملعون و مغضوب است کسي که نام اصلي مرا در جائي بيان کند.

و نيز فرمود: هر که نام اصلي مرا در جمع مردم بر زبان آورد، بر او لعنت و غضب خداوند مي باشد.

21 - قالَ عليه السلام: يَعْمَلُ کُلُّ امْرِي ءٍ مِنْکُمْ ما يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَلْيَتَجَنَّب ما يُدْنيهِ مِنْ کَراهيَّتِنا وَ سَخَطِنا، فَاِنَّ امْرَءا يَبْغَتُهُ فُجْأةٌ حينَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَ لا يُنْجيهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلي حُوبَةٍ. [21] .

ترجمه:

فرمود: هر يک از شما بايد عملي را انجام دهد که سبب نزديکي به ما و جذب محبّت ما گردد؛ و بايد دوري کند از کرداري که ما نسبت به آن، ناخوشايند و خشمناک مي باشيم، پس چه بسا شخصي در لحظه اي توبه کند که ديگر به حال او سودي ندارد و نيز او را از عِقاب و عذاب الهي نجات نمي بخشد.

22 - قالَ عليه السلام: إنَّ الاْ رْضَ تَضِجُّ إلَي اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ بَوْلِ الاْ غْلَفِ أرْبَعينَ صَباحا. [22] .

ترجمه:

فرمود: زمين تا چهل روز از ادرار کسي که ختنه نشده است ناله مي کند.

23 - قالَ عليه السلام: سَجْدَةُ الشُّکْرِ مِنْ ألْزَمِ السُّنَنِ وَ أوْجَبِها. [23] .

ترجمه:

فرمود: سجده شکر پس از هر نماز از بهترين و ضروري ترين سنّتها است.

24 - قالَ عليه السلام: إنّي لاَ مانٌ لاِ هْلِ الاْ رْضِ کَما أنَّ النُّجُومَ أمانٌ لاِ هْلِ السَّماءِ. [24] .

ترجمه:

فرمود: به درستي که من سبب آسايش و امنيّت براي موجودات زميني هستم، همان طوري که ستاره ها براي اهل آسمان أمان هستند.

25 - قالَ عليه السلام: قُلُوبُنا اَوْعِيَةٌ لِمَشيَّةِ اللّهِ، فَإذا شاءَ شِئْنا. [25] .

ترجمه:

فرمود: قلوب ما ظرف هائي است براي مشيّت و اراده الهي، پس هرگاه او بخواهد ما نيز مي خواهيم.

26 - قالَ عليه السلام: إنَّ اللّهَ مَعَنا، فَلافاقَةَ بِنا إلي غَيْرِهِ، وَالْحَقُّ مَعَنا فَلَنْ يُوحِشَنا مَنْ قَعَدَ عَنّا. [26] .

ترجمه:

فرمود: خدا با ما است و نيازي به ديگران نداريم؛ و حقّ با ما است و هر که از ما روي گرداند باکي نداريم.

27 - قالَ عليه السلام: ماأُرْغَمَ أنْفَ الشَّيْطانِ بِشَيْي ءٍ مِثُلِ الصَّلاةِ. [27] .

ترجمه:

فرمود: هيچ چيزي و عملي همانند نماز، بيني شيطان را به خاک ذلّت نمي مالد و او را ذليل نمي کند.

28 - قالَ عليه السلام: لا يَحِلُّ لاِ حَدٍ أنْ يَتَصَرَّفَ في مالِ غَيْرِهِ بِغَيْرِ إ ذْنِهِ. [28] .

ترجمه:

فرمود: براي هيچکس جائز نيست که در اموال و چيزهاي ديگران تصرّف نمايد مگر با اذن و اجازه صاحب و مالک آن.

29 - قالَ عليه السلام: فَضْلُ الدُّعاءِ وَ التَّسْبيحِ بَعْدَ الْفَرائِضِ عَلَي الدُّعاءِ بِعَقيبِ النَّوافِلِ کَفَضْلِ الْفَرائِضِ عَلَي النَّوافِلِ. [29] .

ترجمه:

فرمود: فضيلت تعقيب دعا و تسبيح بعد از نمازهاي واجب نسبت به بعد از نمازهاي مستحبّي همانند فضيلت نماز واجب بر نماز مستحبّ مي باشد.

30 - قالَ عليه السلام: أفْضَلُ أوْقاتِها صَدْرُا النَّهارِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ. [30] .

ترجمه:

فرمود: (براي انجام نماز جعفر طيّار) بهترين و با فضيلت ترين اوقات پيش از ظهر روز جمعه خواهد بود.

31 - قالَ عليه السلام: مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أخَّرَ الْغَداةَ إلي أنْ تَنْقَضِي النُّجُومُ. [31] .

ترجمه:

فرمود: ملعون و نفرين شده است آن کسي که نماز صبح را عمدا تاءخير بيندازد تا موقعي که ستارگان ناپديد شوند.

32 - قالَ عليه السلام: إنَّ اللّهَ قَنَعَنا بِعَوائِدِ إحْسانِهِ وَ فَوائِدِ اِمْتِنانِهِ. [32] .

ترجمه:

فرمود: همانا خداوند متعال، ما اهل بيت را به وسيله احسان و نعمت هايش ‍ قانع و خودکفا گردانده است.

33 - قالَ عليه السلام: إنَّهُ لَيْسَ بَيْنَ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَيْنَ أَحَدٍ قَرابَةٌ، وَ مَنْ أنْکَرَني فَلَيْسَ مِنّي، وَ سَبيلُهُ سَبيلُ ابْنِ نُوحٍ. [33] .

ترجمه:

فرمود: بين خداوند و هيچ يک از بندگانش، خويشاوندي وجود ندارد - و براي هرکس به اندازه اعمال و نيّات او پاداش داده مي شود - هرکس مرا انکار نمايد از (شيعيان و دوستان) ما نيست و سرنوشت او همچون فرزند حضرت نوح خواهد بود.

34 - قالَ عليه السلام: أما تَعْلَمُونَ أنَّ الاْ رْضَ لا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ إمّا ظاهِرا وَإمّا مَغْمُورا. [34] .

ترجمه:

فرمود: آگاه و متوجه باشيد بر اين که در هيچ حالتي، زمين خالي از حجّت خداوند نخواهد بود، يا به طور ظاهر و آشکار و يا به طور مخفي و پنهان.

35 - قالَ عليه السلام: إذا أذِنَ اللّهُ لَنا فِي الْقَوْلِ ظَهَرَ الْحَقُّ، وَ اضْمَحَلَّ الْباطِلُ، وَ انْحَسَرَ عَنْکُمْ. [35] .

ترجمه:

فرمود: چنانچه خداوند متعال اجازه سخن و بيان حقايق را به ما بدهد، حقانيّت آشکار مي گردد و باطل نابود مي شود و خفقان و مشکلات برطرف خواهد شد.

36 - قالَ عليه السلام: وَ أمّا وَجْهُ الاْ نْتِفاعِ بي في غَيْبَتي فَکَالاْ نْتِفاعِ بِالشَّمْسِ إذا غَيَّبَها عَنِ الاْ بْصارِ السَّحابُ. [36] .

ترجمه:

فرمود: چگونگي بهره گيري و استفاده از من در دوران غيبت همانند انتفاع از خورشيد است در آن موقعي که به وسيله ابرها از چشم افراد ناپديد شود.

37 - قالَ عليه السلام: وَاجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إلَيْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَي السُّنَّةِ الْواضِحَةِ، فَقَدْ نَصَحْتُ لَکُمْ، وَ اللّهُ شاهِدٌ عَلَيَّ وَ عَلَيْکُمْ. [37] .

ترجمه:

فرمود: هدف و قصد خويش را نسبت به محبّت و دوستي ما - اهل بيت عصمت و طهارت - بر مبناي عمل به سنّت و اجراء احکام الهي قرار دهيد، پس همانا که موعظها و سفارشات لازم را نموده ام؛ و خداوند متعال نسبت به همه ما و شما گواه مي باشد.

38 - قالَ عليه السلام: أمّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإنَّهُ إلَي اللّهِ، وَ کَذَبَ الْوَقّاتُونَ. [38] .

ترجمه:

فرمود: زمان ظهور من مربوط به اراده خداوند متعال مي باشد و هرکس زمان آن را معيّن و معرّفي کند دروغ گفته است.

39 - قالَ عليه السلام: أکْثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعْجيلِ الْفَرَجِ، فَإنَّ ذلِکَ فَرَجَکُمْ. [39] .

ترجمه:

فرمود: براي تعجيل ظهور من - در هر موقعيّت مناسبي - بسيار دعا کنيد که در آن فرج و حلّ مشکلات شما خواهد بود.

40 - دَفَعَ إلَيَّ دَفْتَرا فيهِ دُعاءُالْفَرَجِ وَ صَلاةٌ عَلَيْهِ، فَقالَ: فَبِهذا فَادْعُ. [40] .

ترجمه:

يکي از مؤمنين به نام أبومحمّد، حسن بن وجناء گويد: زير ناودان طلا در حرم خانه خدا بودم که حضرت وليّ عصر امام زمان عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف را ديدم، دفتري را به من عنايت نمود که در آن دعاي فرج و صلوات بر آن حضرت بود.

سپس فرمود: به وسيله اين نوشته ها بخوان و براي ظهور و فرج من دعا کن و بر من درود و تحيّت بفرست.

و آن دعا بر حسب مشهور چنين نقل شده است:

«اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِيِّکَ فُلانِ بْنِ فُلانْ «الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْعَسْکَريّ» صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَ عَلي آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَ في کُلِّ ساعَةٍ، وَليّا وَحافِظا وَ قاعِدا وَ ناصِرا وَ دَليلا وَ عَيْنا حَتّي تُسْکِنَهُ أرْضَکَ طَوْعا وَ تُمَتِّعَهُ فيها طَويلا». [41] .