حضرت باقرالعلوم عليه السلام به بعضي از دوستان خود فرمود: دست از پا خطا نکنيد و مشغول انجام وظايف خود باشيد تا زماني که علائم و نشانه هائي که برايت مطرح مي کنم آشکار شود. [1]

قبل از ظهور امام زمان عليه السلام بين مردم يک درگيري وسيعي انجام خواهد شد و جمع بسياري کشته مي شوند، بعد از آن شخصي به عنوان سُفياني، لشکري را متشکّل از هفتاد هزار مرد جنگي و مسلّح، به سوي کوفه بسيج مي کند و در نتيجه آن خونريزي و غارت اموال و نفوس بسياري رُخ مي دهد.

در همين بين، لشکري از سمت خراسان با در دست داشتن پرچم هاي مخصوصي حرکت مي کنند که در بين آن ها تعدادي از ياران امام زمان عليه السلام نيز وجود دارد.

سپس لشکر خراساني با لشکر سفياني در بين شهر حيره و کوفه با يکديگر درگير مي شوند.

سپس سفيان متوجّه خواهد شد که مهدي موعود عليه السلام ظهور کرده است و آن حضرت در حال حرکت به سوي مکّه مي باشد، به همين جهت گروه عظيمي را جهت تعقيب آن حضرت روانه مي کند.

پس چون لشکر سفياني هنگامي که در محلّي به نام بيداء - بين مکّه و مدينه - برسند و فرود آيند، ندائي از آسمان به زمين خطاب مي شود که: تمامي نيروهاي سفياني را به جز سه نفر در خود فرو بِبَر، که اثري از آن ها باقي نباشد.

و امّا آن سه نفر را خداوند متعال، صورت هايشان را به پشت بر مي گرداند و به صورت و قيافه سگ در مي آيند و مسخ مي شوند.

سپس در يک چنين زماني حضرت وليّ عصر، امام زمان عليه السلام در کنار کعبه الهي قرار گرفته و بر ديوار آن تکيه زده و به اهل زمين خطاب مي نمايد و مي فرمايد:

اي مردم! ما براي ياري دين خدا آمده ايم و هرکس مايل باشد، مي تواند به گروه ما بپيوندد.

و به دنباله آن مي افزايد: ما اهل بيت پيغمبر صلي الله عليه و آله هستيم؛ و از هر فردي نسبت به خداوند متعال و رسولش نزديک تر و اولي تر مي باشيم، پس هرکس بخواهد که نسبت به حضرت آدم، نوح و ابراهيم؛ و همچنين نسبت به تمامي پيامبران الهي، حتّي حضرت محمّد صلوات اللّه عليهم با من مذاکره و احتجاج کند، آماده ام.

پس از آن، مي فرمايد: آيا خداوند متعال در قرآن نفرموده است: إنَّ اللّهَ اصْطَفي آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إبْراهي م وَ آلَ عِمْرانَ عَلَي الْعالَمينَ ذُريَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضِ وَاللّهُ سَميعٌ عَليمٌ. [2] .

من تداوم بخش و خلف آدم و نوح هستم، من برگزيده ابراهيم و محمّد صلوات اللّه عليهم هستم، هر که مي خواهد پيرامون قرآن و يا پيرامون سنّت حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و آله با من احتجاج و مناظره نمايد، آماده ام؛ چون از هرکس ديگري به آن ها نزديک تر و به آن ها آشناتر هستم.

بعد از آن، در ادامه فرمايشات خود مي افزايد: آن هائي که کلام مرا شنيدند و متوجّه شدند، خداوند آن ها را هدايت نمايد.

ضمناً شنوندگان حاضر، اين مطالب و مسايل را به ديگران که غايب هستند گزارش دهند....

امام محمّد باقر عليه السلام فرمود: در چنين موقعيّتي خداوند متعال اصحاب و ياران حضرت حجّت عليه السلام را که تعداد آن ها سيصد و سيزده نفر مي باشند، جمعشان مي نمايد، همان طوري که در قرآن چنين فرموده است:

أيْنَما تَکُونُوا يَأتِ بِکُمُ اللّهُ جَميعا إنَّ اللّهَ عَلي کُلِّ شَيْي ءٍ قَديرٌ. [3] .

سپس اين تعداد افراد با امام زمان عليه السلام بيعت مي کنند؛ و عهد و ميثاق حضرت رسول صلي الله عليه و آله نزد اوست که از پيامبران يکي از پس ديگري به إرث نهاده شده است.

حضرت باقر العلوم عليه السلام در پايان افزود: امام زمان عليه السلام از فرزندان حسين بن عليّ عليهماالسلام مي باشد که خداوند متعال قضيّه قيام آن حضرت را در يک شب تنظيم و اصلاح مي نمايد و نام مبارک و گرامي او همانند نام جدّش رسول خدا صلي الله عليه و آله خواهد بود. [4] .