بازگشت

علائم و نشانه هاي قبل از ظهور نور


مرحوم شيخ صدوق و برخي ديگر از بزرگان آورده اند:

روزي حضرت اميرالمؤمنين، امام عليّ عليه السلام در جمع بسياري از مردم سخنراني مي نمود؛ در ضمن فرمايشات خود، خطاب به مردم کرد و اظهار داشت: [1] .

اي مردم! پيش از آن که من از بين شما رحلت نمايم و مرا از دست دهيد، آنچه مي خواهيد سؤ ال کنيد و جويا بشويد تا از علوم من بهره مند گرديد.

از بين افراد جمعيّت، شخصي به نام صعصعه بن صوحان از جاي برخاست و سؤ ال کرد: يا اميرالمؤمنين! دَجّال چگونه و در چه زماني خارج مي شود؟

امام عليّ عليه السلام در جواب فرمود: پيش از خروج دجّال، علائم و نشانه هائي است که يکي پس از ديگري ظاهر و واقع خواهد شد، از آن جمله:

مردم نسبت به نماز بي توجّه شده و کارهاي دنيا و امور شخصي را در أولويّت قرار مي دهند، نسبت به امانت بي اعتنا گشته و سهل انگاري مي کنند، دروغ و دروغ گوئي را حلال و توجيه مي نمايند؛ و نيز رباخواري شايع و عادي گردد.

مردم ساختمان ها را محکم و مجلّل بنا مي کنند، دين و احکام شريعت را با دنيا و اموال آن مبادله مي نمايند، افراد سفيه و بي خرد براي اجراء امور جامعه برگزيده مي شوند، زنان در مسائل مختلف مورد مشورت قرار مي گيرند، ديد و بازديد خويشاوندان با يکديگر قطع مي گردد.

و پيروي از تمايلات و هواهاي نفساني انجام مي پذيرد؛ و خونريزي، عادي و ساده گردد، حلم و بردباري مذموم و به ظلم و تجاوز فخر و مباهات شود.

رؤساء و حکماء، اشخاصي فاجر و فاسق باشند، کارگزاران و گردانندگان امور جامعه، افرادي ظالم و بي باک خواهند بود؛ و عارفان عالم، نسبت به دين خائن باشند؛ قاريان، قرآن را وسيله معاش و خودنمائي قرار دهند، شهادت و گواه ناحقّ رايج گردد، تهمت و ارتکاب گناه عادي و ساده باشد.

قرآن را - فقط - زيبا بنويسند و زيبا بخوانند (بدون آن که توجّهي به معنا و محتواي آن داشته باشند؛ و نيز بدون آن که در امور زندگي و موقعيّت کاري خود، مورد عمل قرار دهند)، مساجد و عبادتگاه ها مزيّن و مجلّل - ولي بي محتوا - باشد، دل ها از يکديگر جدا و بلکه مخالف همديگر گردند، عهد و وفا اهميّتي نداشته؛ و زن ها با مردان در امور اقتصادي و تجاري مشارکت نمايند.

افراد فاجر و فاسد - بجهت ايمني از شرّشان - مورد احترام قرار مي گيرند، دروغ گويان تصديق و تأييد مي شوند، هرکس نسبت به ديگري بدبين و مشکوک مي باشد؛ و به همديگر جسارت و توهين روا داشته و انجام مي دهند، زنان سوار اسب و موتور، دوچرخه و... مي شوند؛ و همچنين از جهت قيافه، زنان و مردان شبيه يکديگر مي گردند.

براي هر قضيّه و جرياني شهادت دهند، بدون آن که در جريان أمر و يا از واقعيّت خبر داشته باشند و يا بدانند که حقّ با کيست.

مردم احکام و مسائل دين را مي آموزند نه براي دين، بلکه براي دنيا و معاش، آن ها دنيا و متعلّقات آن را باارزش و عظيم بدانند؛ ولي آخرت را بي ارزش و هيچ محسوب نمايند.

گرگان صفتان، لباس ميش بر تن کنند؛ ولي دل ها و درون آن ها متعفّن و فاسد باشد.

سپس حضرت اميرالمؤمنين عليّ صلوات اللّه عليه افزود:

در يک چنين زماني هرکس و هر مؤمني به دنبال پناهگاهي مي گردد؛ در آن هنگام دجّال ظهور و خروج مي کند، در حالي که چشم راست ندارد و چشم چپش در پيشاني او همچون ستاره صبح مي درخشد، در پيشانيش نقش کافر مي باشد.

او سوار بر الاغي سفيد رنگ خواهد بود و به سوي شامات حرکت مي کند و در محلّي به نام بيداء - که بين مکّه معظّمه و مدينه منوّره واقع شده است - درون زمين فرو مي رود؛ و تمام تابعين و پيروان او حرام زاده هستند.

سپس امام زمان عليه السلام ظهور و قيام مي نمايد؛ و نيز حضرت عيسي مسيح عليه السلام حضور مي يابد و پشت سر او نماز مي خواند. [2] .

همچنين مرحوم شيخ مفيد آورده است:

امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: پيش از آن که حضرت قائم - آل محمّد عليهم السلام - قيام و ظهور نمايد؛ بجهت زيادي معصيت و گناه، مردم به وسيله آتش و نور سرخي که در آسمان نمايان مي شود مورد زجر و سختي قرار مي گيرند، در بغداد و بصره خَسف و نقصان به وجود آيد، در بصره خونريزي شود و ساختمان هايش خراب و اهل آن فاني گردند، در عراق خوف و وحشتي حاکم شود که راه فرار و نجاتي بر آن ها نباشد. [3] .


پاورقي

[1] حديث طولاني بود، فرمايشات حضرت گلچين گرديده است.

[2] الخرايج و الجرايح: ج 3، ص 133 - 137، ح 53، اکمال الدّين: ص ‍ 525، ح 1.

[3] ارشاد: ج 2، ص 378، إعلام الوري طبرسي: ج 2، ص 284، س ‍ 13.