مرحوم علاّمه مجلسي به نقل از مرحوم شيخ بهائي رضوان اللّه عليهما استخاره اي را نقل کرده است و آن را به امام زمان عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف با اين کيفيّت نسبت داده است:

تسبيح را به دست گرفته و سه مرتبه گويد: «اللّهمّ صلّ عليّ محمّد و آل محمّد» و سپس مقداري از دانه هاي تسبيح را در مُشت گرفته و پس از آن دانه ها را - دو عدد، دو عدد - رها نمايد، پس اگر يک دانه باقي ماند خوب است و آن کار مورد نظر خويش را اقدام نمايد، ولي چنانچه دو عدد باقي بماند، خوب نيست و نبايد اقدام کند. [1] .

همچنين مرحوم صاحب جواهر استخاره اي را به حضرت حجّت عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف با اين کيفيّت نسبت داده است:

پس از آن که تسبيح را در دست گرفتي، بايد مراد خويش را نيّت کني و سه مرتبه صلوات بر محمّد و آلش عليهم السلام بفرستي و سپس مقداري از دانه هاي تسبيح را در مشت بگيري.

بعد از آن، دانه ها را - هشت تا، هشت تا - رها کرده، در نهايت اگر يکي باقي بماند، متوسّط است و اقدام بر انجام آن کار بهتر مي باشد، ولي اگر دو عدد بماند، بهتر است که آن کار ترک شود.

امّا اگر سه عدد باقي مانده باشد، انجام آن کار و ترک آن يکي است و فرقي ندارد.

و چنانچه چهار عدد باقي بماند، خيلي بد است و نبايد به آن کار اقدام نمايد.

اگر پنج عدد باقي بماند، خوب است ولي زحمت و سختي دارد.

اگر شش عدد باقي بماند، خيلي خوب است و بايد در آن کار تعجيل نمايد.

و اگر هفت عدد باقي بماند، مانند آن موردي است که پنج عدد باقي مانده باشد.

ولي اگر هيچ باقي نماند، بسيار بسيار بد است و ضرر و زيان زيادي را در بردارد. [2] .