محمد بن علي بن الحسين باسناده عن ابي الحسين محمد بن جعفر الاسدي، فيما ورد عليه من الشيخ ابي جعفر محمد بن عثمان العمري - يعني عن المهدي (ع) فيمن افطر يوما من شهر رمضان متعمداً بجماع محرم عليه، او بطعام محرم عليه، ان عليه ثلاث کفارات. [1] .

در توقيعي که از طرف حضرت مهدي (عج) توسط محمد بن عثمان به سوي محمد بن جعفر اسدي صادر شده است، (از حضرت سؤال شده بود) درباره شخصي که در ماه مبارک عمداً با جماع محرّم (مثل زنا) و يا با طعام حرام (مثل شرب خمر) روزه خود را بشکند، (وظيفه آن از جهت کفاره چيست؟) حضرت در جواب فرمود: چنين شخصي سه کفاره بايد بدهد(يعني بايد کفاره جمع بدهد):

1- اطعام شصت فقير.

2- آزاد کردن بنده.

3- شصت روز روزه.

4- استمداد شيعيان از نايب دوم براي حل گرفتاريهاي شخصي توسط حضرت مهدي (ع)

ابو غالب احمد بن محمد زراري مي گويد: «بين من و زنم مادر ابوالعباس - يعني پسر ابو غالب - نزاع و دشمني بزرگي پيش آمد که احتمال توافق و سازش نمي رفت؛ و اين نزاع طولاني شد و دنباله دار شد؛ تا اينکه من به خاطر آن خيلي ناراحت شدم و نامه اي نوشتم و به دست محمد بن عثمان دادم (تا به خدمت امام (ع) برساند) و تقاضاي دعا نموده بودم. جواب نامه مدت زيادي به تأخير افتاد، سپس ابوجعفر (محمد بن عثمان) را ديدم، گفت: جواب نامه تو صادر شده است. پيش او رفتم دفتري را بيرون آورد، پيوسته آن را ورق مي زد تا اين که فصلي ازنامه را به من نشان داد که در آن چنين بود: «اما مسئله زن و شوهر، خداوند بين آنها آشتي ايجاد کرد. (ابوغالب زراري مي گويد:) همسرم همواره بر حالت استقامت و درستي بود و از آن جريانها و اختلافات سابق ديگر اتفاق نيفتاد. و من گاهي عملاً کاري مي کردم که او را به خشم بياورم ولي از او چيزي ظاهر نمي شد.» [2] .