مي گويند از روستايي كسي خدمت شيخ مفيد رسيد و در مورد زني حامله كه فوت كرده و فرزندش زنده است سؤال كرد كه: «آيا بايد شكم اين زن را پاره كرده و طفل را بيرون آوريم و يا اين كه با آن بچّه، او را دفن كنيم؟»

شيخ مفيد فرمود: «با همان بچّه او را دفن كنيد.»

پس آن مرد برگشت. در وسط راه ديد مرد اسب سواري از پُشت سر، سريع مي آيد، وقتي به نزديك مرد رسيد، گفت: «اي مرد! شيخ مفيد فرموده است كه شكم آن زن را پاره كنيد و طفل را بيرون بياوريد و زن را دفن كنيد.»

آن مرد نيز همين كار را كرد. پس از مدّتي اتّفاق را براي شيخ مفيد بيان كردند، شيخ فرمود: «من كسي را نفرستادم و معلوم است كه آن شخص صاحب الامر (ع) بوده است. حالا كه در احكام ديني اشتباه مي كنم همان بهتر كه ديگر احكام ديني را بيان نكنم.»

پس به خانه رفتند و درب خانه را بستند و بيرون نيامدند.

ناگاه از حضرت ولي عصر (ع) نامه اي براي شيخ مفيد آمد كه: «بر شما واجب است تا احكام ديني را بيان كنيد و ما هم شما را همراهي كنيم و مواظب باشيم كه اشتباه نكنيد.»

پس شيخ مفيد دوباره شروع به بيان احكام دين كرد.

( - نجم الثّاقب )