از ابن طاووس منقول است كه او شنيد در سحر در سرداب مقدّس از صاحب الامر(ع) كه آن جناب مي فرمود:

«اللّهم انّ شيعتنا خلقت من شعاع انوارنا و بقيّة طينتنا و قد فعلوا ذنوباً كثيرة اتّكالا علي حبّنا و ولايتنا فان كانت ذنوبهم بينك و بينهم، فاصفح عنهم فقد رضينا و ما كان منها فيما بينهم، فاصلح بينهم و قاصّ بها عن خمسنا و ادخلهم الجنّة و زحزحهم عن النّار و لاتجمع بينهم و بين اعدائنا في سخطك.»

(يعني: خدايا شيعيان ما را از شعاع نور ما و بقيّه طينت ما خلق كرده اي، آنها گناهان زيادي به اتّكاء بر محبّت به ما و ولايت ما كرده اند، اگر گناهان آنها گناهي است كه در ارتباط با تو است از آنها بگذر كه ما را راضي كرده اي و آنچه از گناهان آنها در ارتباط با خودشان هست، خودت بين آنها را اصلاح كن و از خمسي كه حقّ ما است به آنها بده تا راضي شوند و آنها را از آتش جهنّم نجات بده و آنها را با دشمنان ما در خشم و سخط خود جمع نفرما.»

( - انيس العابدين )