حكايت سوّم: سيّد محمّد حسيني
و نيز سيّد مذكور در اربعين گفته است كه: نويسنده اربعين مي گويد:
در بين خود و خدايم كه دردمندي را مي شناسم كه مكرر آن حضرت را ديده و در بعضي اوقات به مرض خطرناك كه منجر به مرگ ( - جمله اي كه معمولاً براي تأكيد و اثبات ادعايي آورده مي شود. بعبارتي خداوند را براي تصديق گفته خود به شهادت مي گيرد. )
مي شد گرفتار بوده و آن حضرت او را شفاي كامل داده و اسم اين اربعين «كفاية المهتدي في معرفة المهدي(ع)» است و تاريخ نسخه حقير سال 185 است.